Het valt mensen ook op dat ik niet zoveel meer schrijf over hoe het nu echt met mij gaat…? De afgelopen week met iemand die ik nog niet goed kende een wandeling gemaakt en zij vroeg precies hoe alles zat en pret. Je kan het mij inderdaad ook zelf vragen… Mijn antwoorden zullen af en toe niet bevallen, maar zoals mijn broer altijd zegt, vraag het mij dan ook niet… Nou om iedereen bij te laten lezen, hier een korte samenvatting en de rest zelf vragen en pret. Ik heb nu geen relatie en na wat in het rond gekeken te hebben ook geen enkele behoefte meer aan voor nu, goed contact met mijn ex, leuke mensen om mij heen, woon op zolder in het huis van mijn vader, heul tevreden met de zolder, zelf nog lichamelijke restklachten van… tja wie het weet mag het zeggen, heb zonder een uitkering te trekken zelf even een bewuste rustperiode ingelast om weer helemaal fit te worden, werk er zelf aan, hoop met een maand of wat weer aan het werk te gaan ergens, kan in de tussentijd even alle puntjes weer op de i van Ingrid zetten. En ja ik heb weer veel meegemaakt het afgelopen jaar en nee ik ben niet zielig en pret. Er waren ook fantastische momenten namelijk het afgelopen jaar. Ik kom er wel weer, zoiets heet doorzetten en vechten en vooral doen wat ik zelf aanvoel als goed. Ik vertelde de afgelopen week al tegen mijn nieuwe wandelmaatje, ik heb een periode zelf geen eten gehad en weet wat het is om bijna niets te hebben dus… Nu gewoon weer even pas op de plaats met wat dingen. Het zit vooral in de dingen opzoeken die niet zoveel kosten of niets kosten en van te genieten. Zo stond er een mooie boom met herfstkleuren in Amsterdam tijdens onze wandeling vorig weekend. Er zat een man en die vertelde mij over dat er in The States nog veel meer bomen bij elkaar stonden, zo mooi. Meneer, mag ik blij zijn met deze ene boom en gewoon in Amsterdam en in eigen land? Ik voel mij soms zo onbegrepen en pret. We waren naar het Namenmonument geweest en met een kortingskaartje naar het Joods Museum en naar de Portugese Synagoge. Op zo’n dag ben ik echt blij na afloop, nieuwe kennis opdoen en genieten van alles om mij heen. Ik vond het dak mooi van de Portugese Synagoge, net de Ark van Noach maar dan omgekeerd, dacht ik. Een houten tongewelf is de juiste benaming. Genoeg over mijzelf, echt meer dan genoeg…