Na een tijd van afwezigheid, hallo daar. Ja kan wel eens gebeuren dat de zin om te schrijven er zo niet is… Een samenvatting van de afgelopen twee maanden? Vooral werken en reizen naar mijn werk. Ik probeerde het nog een beetje leuk te maken door voor of na mijn werk even naar het strand toe te gaan als beloning voor de autoreis maar het schoot allemaal niet echt op. En een werkdag in wisseldiensten in de zorg en bijna alleen maar op mijn benen staan en dan nog een eind naar huis toe rijden op de meest rare tijden, ongeschikt voor mij. En drukke wegen zijn zo niet mijn ding. Ik nam af en toe een paar overnachtingen bij mijn werk in de buurt om de boel voor mijzelf makkelijker te maken. En continue werken met een mondkapje op en met alle corona toestanden, tja het was bijzonder. Ik ben er nu vanaf en mijn half jaar werken in de zorg zit erop. Ik ben voorlopig even vrij en ga nadenken over wat nu te doen. Ik heb wel een boel geleerd weer en leuke mensen leren kennen. Ik snap nog steeds niet waarom ze mensen inroosteren tot 22.00 uur of 23.00 uur en ze dan de volgende ochtend weer om 07.00 uur of 07.30 of 08.00 uur laten beginnen. Mensen gewoon slaap ontnemen want niet iedereen kan gelijk slapen bij thuiskomst in de avond. En levensgevaarlijk om met een slaaptekort medicijnen te moeten uitdelen op de volgende vroege ochtend. Ja dit was toch wel het meest opvallende ding in de zorg wat nog steeds hetzelfde was gebleven. En het personeelstekort is heul erg. Ik vond het wel verdrietig, afscheid nemen van mijn favoriete woonplaats en nu ook niet meer economisch gebonden. Afijn, kijken wat nog wel kan en ik kan er nu weer dagjes heen voor het strand. Soms mogen dingen niet zo zijn, dat is het leven. Ik heb er leuke mensen aan overgehouden… En hup weer door. Er is een hoofdstuk afgesloten en een nieuwe hoofdstuk begint weer. Of zoals mijn omgeving zegt en wat ook beter bij mij past… een nieuw avontuur gaat beginnen en pret.