Boerenbontmuseum…

Ik vind het bijzonderder dat de coronatijd niet voor veel veranderingen heeft gezorgd. Het oude leven van voor corona wordt moeiteloos weer opgepakt door veel mensen. Er zijn wel mensen die gaan proberen om hun agenda toch iets leger te houden. Ik maak er zelf ook weer het best van… Ik heb wat verkoeling op het strand gezocht en de temperatuur scheelde soms 5 graden of meer met het binnenland. Hoera voor de wind aan zee! Een beetje werken, een beetje boeken lezen, terrasje doen en weer wat dingen afspreken met mensen. En zo ook weer op stap in eigen land met mijn reismattie Dora. We hadden tijdens een eerdere vakantie een leuk gesprek met lieve mensen die zo blij waren met kleine dingen en zij adviseerden ons om naar Gemert te gaan en dus… Hun advies was eigenlijk het Boerenbontmuseum in Gemert. Nou eerst maar eens koffie doen in Gemert zelf en het prachtige beeld van de Vredesmaagd met namen zijn mensen bekeken. Het kasteel was dicht en er komen dure appartementen in, tja andere tijden. De kerk was ook dicht want anders wordt ie leeggestolen aldus een aardige mevrouw… Zij kon ons wel mooi vertellen waar de naam van de kerk vandaan kwam, de Sint-Jans Onthoofdingkerk. Johannes de Doper, overspel en een hoofd op een schaal en pret. En hup door naar het Boerenbontmuseum, een openluchtmuseum over het leven in een Brabants dorp aan het begin van de vorige eeuw. Het museum heeft zo’n 250 vrijwilligers en het straalde echt de liefde uit van de vrijwilligers voor het museum. Het museum had zelfs al OR-codes om te scannen en ik kon zo zelf lezen op mijn mobiel over de houtzagerij van vroeger. Er kwam gelukkig ook nog een vrijwilliger uitleg geven en deze uitleg was veul leuker. Het verhaal van de smid in de smederij was geweldig en wij kwamen wijzer uit de smederij dan dat wij erin gingen en pret. Het nadeel van alleen een QR-code is dat je geen vragen meer kan stellen en het internet geeft echt niet op alle vragen antwoord hoor… En een ander verhaal tussendoor, mijn vriendinnen vertellen mij schijtziek te worden van de vele controles bij de zelfscankassa in de supermarkt, niks geen tijdwinst als personeel eerst alles nog eens gaat controleren en zij gaan toch liever naar de gewone kassa en pret. Het was ook opmerkelijk dat er een klein kapelletje stond op het terrein van het museum bij de velden en dat er een bordje op de deur hing met de tekst erop, offerblok is leeg. Bij voorbaat al een bordje moeten ophangen omdat de boel anders gesloopt of gestolen gaat worden, het is heul erg, bewust van… Het museum was enig en we hebben genoten! De conclusie van de dag was toch wel dat Luther vroeger documenten op de deur van de kerk spijkerde en er in het nu een bordje met tekst tegen diefstal op de kapeldeur opgehangen wordt…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

0qnz

Please type the text above: