Geen viering van Sinterklaas en veel ellende om mij heen helaas. De kerstboom bij mijn vriend wel alvast gezet, zo toch nog een beetje lichtjespret. Ik heb het boek van Rob de Nijs van iemand gehad en de nummers op de bijbehorende cd zijn zo mooi als wat. Geluk zit in kleine dingen voor mij en soms was ik de afgelopen weken verdrietig en soms blij. En zolang er nog evenwicht is daarin heeft het leven nog altijd zin. De situatie van mijn ouders is rot om aan te zien en ik help ze waarmee ik kan met een ding of tien. Ziekte en de dood horen bij het leven, hoe graag we allemaal ook zouden willen dat mensen voor altijd bleven. Af en toe een wandeling gemaakt en met vriendinnen onderweg bla die bla die bla gekwaakt. En door een goede endodontoloog is de pijn in mijn mond weg en best fijn weer zeg. De oorzaak bij de wortel aanpakken is bij veel dingen goed en er zijn gelukkig altijd mensen die weten hoe het wel moet. En voor de rest genieten van de sterren en de maan in de lucht en langs de zee lopen met harde wind en ik ben weer even weg uit de dagelijkse klucht. Een bijzonder raar jaar tot op heden, van grote hoogtepunten tot diep in het dal naar beneden. En voor de rest het beste van alles maken en genieten van de witte vorstkleur op de daken. Het woord van het jaar 2020 is voor mij knuffelcontact en wat hebben we een lol om het woord knuffelcontact gehad. Het meest nare woord vond ik nice het afgelopen jaar, een heul verveeld kort woordje terug op mijn heule verhaal… Ja van de week weer meer geschrijf van mij, hoort er tenslotte in 2020 ook bij…