Er zijn van die dingen die je heel erg gelukkig maken en die dingen zijn voor alle mensen weer andere dingen. Ja ik heb opgelet afgelopen zaterdag bij de Masterclass Geluk van Guido Weijers en het was erg leuk, even een avondje iets anders. De grap was dat er op mijn damestoilet een envelopje stond met een hartje erop en met voor de vinder erop. Mijn vriendin had er ook een en ik wilde hem eerst terugzetten voor iemand anders maar volgens haar stond er niet voor niets op, voor de vinder en pret. Er zat een geluksmuntje in op een kaartje en het kwam van happylittlemoment. We hadden dus alleen het toilet kunnen bezoeken en de show kunnen overslaan en pret. Een erg leuk gebaar! Ik had van het weekend ook nog een verjaardag en dan vraag je in het nu toch even of er protocollen zijn. Neemt iemand mijn temperatuur op bij de voordeur? Hoe een gebakje te eten met een mondkapje op? Mag ik mensen nog zoenen? Een hand geven? Je mag iedereen vol op de bek zoenen, aldus mijn vriendin en pret. Ja het zijn aparte tijden zo met het coronavirus, bewust van… Een van de veranderingen van dit jaar is dat ik minder ben gaan werken om voor mijn ouders iets meer te kunnen doen en om daarnaast nog wat tijd voor mijzelf over te houden ook, de balans. Op zo’n dag als vandaag is het dan best bezig zijn en dat is niet erg. De dag begon alweer met alles onder de diarree en dan is het zaak om het bed van mijn moeder te verschonen, de was te doen en het toilet weer te reinigen. En een vloek na de laatste was want er zat nog een zakdoekje in een van de broekzakken van mijn moeder… In de middag met mijn vader even op zoek geweest naar dingen van vroeger. En dan loop je door de regen te zoeken naar een ouderwetse dweil en naar stofzuigzakken want die van de markt die staat er niet meer, aldus mijn vader. Gewoon twee mensen in de regen met donker weer en die deze artikelen nergens konden vinden, wat een triestigheid allemaal. Er is dan gelukkig nog het internet. Van die dagen, van die dagen zou Zwolle zeggen…