Nog iets, de afvalkalender om de afvalbak aan de weg te zetten is bij ons voor 2020 afgeschaft. Ik ben er op zich wel voor dat de kalender alleen via internet nog te bekijken is, je zet wel weer een heule generatie weg die geen internet hebben of kunnen bedienen. Boze mensen, wij horen er niet meer bij, bewust van… En natuurlijk is de kalender wel af te halen en draaien mensen kopietjes uit, bewust van… Ik heb af en toe het gevoel dat ik bezig ben met het schrijven van een einde der tijden blog en pret…Nou de tijd voor Kerstmis is mijn ding dus hup, wij afgelopen weekend op weg naar iets moois. We moesten eerst even reizen om bij een station te komen omdat er nog geen snelle rail is… En van Utrecht naar Maastricht was het gelukkig wel snel twee uurtjes met de trein. We zagen op station Maastricht geen scan poortjes om onze voordeel tickets te scannen, nou dan niet en pret. Het pad naar het centrum was gezellig verlicht en de grote kerstboom was erg mooi. En we begonnen de dag natuurlijk met koffie en vlaai in Maastricht. Het was weer zo’n dag bij mij en ik kon niet zo goed tegen alle drukte in de winkels en op de kerstmarkt, kneuzin Inkie. De Sint-Servaasbasiliek was prachtig en wij kregen een kaarsje mee om binnen op te steken. Ik heb hem thuis aan mijn moeder gegeven en zij vond hem prachtig dus ook goed. Er stond een kerststal met beelden en de kribbe was leeg, huh? Ik hoorde later in de snackbar nota bene dat het kindje er pas later in komt te liggen en pret. Waarom verkopen ze dan overal kerststallen met kind stevig erin vastgeplakt in de kribbe, zucht? Het was een aardige vrouw in de friettent in Maastricht. Het was leuk om even de sfeer in Maastricht te proeven en de Sint Serfaasbrug was eigenlijk het mooiste en bij het water staan. En vandaag nog naar een tuincentrum geweest en daar stond een levensgrote Olaf sneeuwpop van de film Frozen en dit kind weer helemaal blij. Niets geen kerststress of volle karren voedsel voor mij, er is altijd wel een blik soep om open te trekken toch? De kerstkaarten zijn om mij heen helemaal afgeschaft en worden alleen nog bij echte ouderen door de bus gedaan of om mensen te bedanken voor iets. Ik sprak nog even over verdriet met mijn vriendin in het tuincentrum. Voor wat mensen om mij heen was het best een moeilijk jaar met het verlies van ouder, ouders of andere mensen uit de directe cirkel. En zo troost je elkaar.