Ja, ik ben er weer… Het was de bedoeling dat ik de afgelopen 14 dagen ontspannen zou oppassen op het huis van vrienden met huisdier. Ja, ik was daar en eigenlijk overal wel. Nou ontspannen? Morgen meer. Het was de laatste volledige dag van mijn verblijf daar gisteren en de hoogste tijd voor een uitje want ik lag bijna voor pampus. En met dank aan weer een loterij, hoera er waren kaarten voor Pampus. En afslag Muiden is dan best wel moeilijk als je zit te kletsen in de auto en pret. Ze hadden heel slim een gratis parkeerplaats aan de rand van Muiden gemaakt en in de zon een wandeltochtje naar de sluis gemaakt. Er waren door de stevige wind weinig boten en dus weinig vermaak. De boten die er lagen daar was het de vrouw voorop met de lange stok om aan te meren en de man stond achter het stuur en pret. De boot naar Pampus kwam gelukkig en het was echt heerlijk om op dek in de wind naar Pampus te varen. Pampus is eigenlijk in alle opzichten mislukt vroeger. In de Eerste Wereldoorlog, in de Tweede Wereldoorlog, nou je zoekt de geschiedenis zelf maar eens op. Het is nu gewoon een mooi eiland met een oud fort. We hebben verschrikkelijk gelachen in het fort en mijn reismattie viel bijna van een trap daar in het volle zicht van wat mensen, zij lag ook even voor pampus en haar enkel blauw, de mijne was net blauw af na ook een val en het blijft bijzonder hoe vaak wij hetzelfde beleven. Het was ook toevallig dat ik de afgelopen week iets over morsecode opzocht en in het fort was een filmpje over de werking van morsecode en er stond zo’n apparaat en mijn dag was weer goed. Ik vond buiten het mooiste op het eiland met de braamstruiken en het mooie uitzicht op IJburg en op de lelijke windmolens aan de andere kant… Er stonden twee tentjes en overnachten is tegenwoordig ook mogelijk op Pampus. We hebben er even in gekeken en voor gezeten en zoiets is alleen leuk voor ons als er verder niemand zou zijn op het eiland. Drop ons in oktober een zaterdag en haal ons zondag op en pret en verder niemand, de stilte is genoeg daar. De toiletten op Pampus waren niet vies maar werden doorgespoeld met grondwater. De horeca, tja er was gelukkig nog ouderwetse bediening want anders moest je met je telefoon zelf de bestelling doen. Het is toch juist zo lekker om op zo’n eiland eens niet de telefoon te gebruiken… Op het laatst erg gelachen want wij zaten heerlijk op de steiger te genieten in de zon en wij hadden niet door dat er maar 150 mensen op de boot terug naar Muiden mochten meevaren. Te laat in de rij aangesloten door ons genieten en dus een uur wachten op de volgende boot … Ach, het was geen straf om nog een uur op Pampus te mogen verblijven. Met de boot terug en mooi om alle witte zwanen in het water voor Muiden te zien. We zijn nog even naar het Muiderslot gelopen en vroeger ooit al bezocht en twee keer is overdreven. Met de auto weer terug naar huis en heerlijk op een terras aan het water bij ons in de buurt een saté gegeten en wij waren net voor de enige bui van de avond klaar met eten. Ja het was weer een leuke dag en dankzij het meespelen van een iemand met twee loterijen komen wij de zomer wel door in Nederland.