Ik zat vanmorgen al vroeg even uit te waaien aan het strand. Er stond veel wind en er was schuim. De vraag was de afgelopen week aan onze premier wanneer hij voor het laatst had gehuild? Nou stel mij deze vraag maar niet… Mijn tranen drogen gelukkig altijd weer op, net zoals het schuim weer van de zee verdwijnt. Ik kwam thuis van het strand en mijn moeder was weer naar bed gegaan want niet in orde. Ik praat veel met mijn vader want wij zien haar elke dag en ja het is best zwaar af en toe. We hadden het over mensen en dat zij het niet begrijpen omdat zij mijn moeder even zien.  Nee, mensen met empathisch vermogen of levenservaring en die zelf in soortgelijke situaties zitten of hebben gezeten, ja die begrijpen het een beetje en meer valt er niet te verwachten, bewust van. Achter alle deurtjes in Nederland zijn leuke en minder leuke verhalen. Het gaat er ook niet om of alle mensen het begrijpen, het gaat erom dat wij zo goed mogelijk met de situatie omgaan. Het is voor ons al ontzettend moeilijk om te begrijpen wat er in het hoofd van mijn  moeder omgaat en hoe zij zich daadwerkelijk voelt, laat staan dat andere mensen het begrijpen. Het is allemaal sneu genoeg. Mijn moeder zit sinds kort een dag in de week vrijwillig op de dagbesteding zodat mijn vader even ontlast is voor een dag. En ja, ik had toch ook weer even tranen in mijn ogen toen zij de eerste dag erheen ging… Het deed mij denken aan mijn eerste keer naar school aan de hand van mijn moeder, best spannend. Zij vond het gelukkig leuk en zij heeft daar een praatje met mensen van haar leeftijd. Het is mooi dat de dagbesteding bestaat, bewust van… Ik ben de afgelopen week even naar binnen gelopen in mijn pauze om de dagbesteding met eigen ogen te bekijken. Ik weet dan waar zij het over heeft als zij thuis dingen vertelt. Ik kreeg gelijk de volle laag van mijn moeder bij mijn binnenkomst bij de dagbesteding en niets was goed daar, hallo mam en pret… Ik heb in de auto toch wel weer gelachen om haar bokkenpruik op gedrag. Ik heb zelf heel veel dingen wel losgelaten of ik zeg niet veel meer want ik heb gewoon een andere visie over wat dingen, geeft niet, mijn ouders beslissen uiteindelijk. Ik doe mijn best en leef ook mijn eigen leven, bewust van… En dus vanmiddag even naar een live band geweest in een café met Frankie op het drumstel en het was leuk. Knetterharde muziek met gitaren en drum, ik noem het altijd echte muziek. Ik vind het af en toe wel leuk om naar te kijken en luisteren. En heel eerlijk, ik was ook weer blij met de boem boem muziek terug naar huis in mijn auto en pret.