Het was vandaag Moederdag en mijn moeder had het er al zo’n beetje vaag over in de herhaalmodus. Dus kom, een mooie bos bloemen gekocht en haar lach van oor tot oor was onbetaalbaar. Er waren door iemand kaartjes gewonnen met de Postcodeloterij voor Artis en Pampus en wij mochten ze hebben en dus wij op naar Artis. De grap van de dag was natuurlijk, Amsterdam wil minder toeristen en de Postcodeloterij brengt ze gewoon alsnog naar Amsterdam toe deze zomer en heul veul pret. Onze Moederdag werd een dierendag en eerst eens gaan kijken op de Dam bij de demonstratie van dierenrechtenorganisatie Anonymous for the Voiceless, zij vormden 24 uur lang een vierkant met in hun handen borden met de tekst Truth. Opkomen voor dieren. Ik sprak met een vrouw uit Polen en zij moest morgen gewoon weer werken. Zij vertelde meer over veganisten en een leuk gesprek. Er waren mensen uit veel landen en nog met een Duitse jongen gesproken en met een Engels meisje. Een Nederlandse jongen vertelde over het dierenleed en dat hij wel kon huilen bij de erge films van dierenleed en hij begon ook weer bijna te huilen na 24 uur vermoeidheid op De Dam en ik gaf hem spontaan een knuffel. Hij had de zoon van een van mijn vriendinnen kunnen zijn, bewust van. Ik gaf steeds de uitleg dat ieder zijn ding doet in het leven, of het nou heel klein is of heel groot is, doe wat jij denkt dat goed voelt om voor op te komen. En de een komt op voor de dieren en de ander voor kinderen en weer een ander voor vrouwenrechten of mannenrechten en ga zo maar door, bewustwording. Afijn, wij door naar Artis en ook daar deden ze aan bewustwording. Op mijn koffiebekertje stond dat de koffiedrap hergebruikt werd voor de paddenstoelenteelt. De koek was met biologische landbouw ingrediënten en een beetje jammer dat ie dan wel in plastic verpakt zat… Het was mooi lopen door al het groen in Artis en er waren dieren. Ik kon het, zij horen hier niet en wel in vrijheid in het wild, wat moeilijk van mij afzetten. Het is best prijzig een kaartje voor Artis en wij hadden er zonder gratis kaarten echt niet gelopen. Het leuke waren de mannen die op bankjes de wedstrijd voor het landskampioenschap van Ajax zaten te volgen op hun mobiel. Ik hoor ze dan op maandag al bij de koffieautomaat op het werk zeggen, ja zij wilde naar Artis… Met de tram vanaf Artis naar het Rembrandtplein en volgens de trammedewerker achter zijn desk zei 85% van de mensen hem geen gedag. Wij zeiden wel hallo en namen ondertussen de voorsprong van Ajax door met de aardige medewerker. Nog even gezellig in de stad gelopen en op straat gegeten vanuit het vuistje en de bootjes op het water bekeken. Ik kreeg van de week al een vraag over de bootjes van een ouder iemand. De jaarlijkse boottocht door de Amsterdamse grachten, krijg ik dan nog een advocaatje met slagroom of een wijntje? Ik lig dan ergens onder tafel van het lachen, bewust van… U heeft toch een handtas waar veel in kan? Nou het was weer een leuke dag en leuk voor Ajax, landskampioen, gefeliciteerd!
Zo is het Inkie! Je kunt niet de hele wereld helpen, alleen jouw eigen kleine stukje en het is aan jou welk stukje dat is.