De reizen zijn de reizigers. Wat we zien is niet hetgeen we zien, maar hetgeen we zijn. Van Fernando Pessoa, een van de belangrijkste dichters in de Portugese literatuur. Hoera vakantie en de hoogste tijd voor mij om op reis te gaan. Mijn reismattie ging naar Italië en ik besloot om met een groep mee te gaan naar Portugal om zo even zonder zelf te hoeven nadenken te kunnen bijkomen van de afgelopen tijd. Ik had een rugtas met 6,6 kilo bagage voor 10 dagen en dus alleen handbagage want op reis, bewust van. Ik had op Schiphol al pret bij de afvalbakken want waar gooit de medemens twee plastic bakjes van maaltijdsalades in waar nog een beetje maatlijdsalade in zit? Ik zag ze twijfelen tussen plastic en restafval en ze kozen voor de restafval. Ik had de opdracht meegekregen van vriendinnen om mij te gedragen in de groep en pret. Het begon al goed want de reisleidster zat in hetzelfde vliegtuig en zij had door het vliegtuig gelopen met een bordje met verzamelen bij de bagageband in Porto. Ik zat in een boek dus niets gezien in het vliegtuig en geen koffers op de bagageband en ik stond dus moederziel alleen op de luchthaven van Porto. Ik ging maar eens wat mensen aanspreken en een man wist mij te vertellen dat hij iets met verzamelen bij de bagageband had vernomen in het vliegtuig. En ja, op een gegeven moment een groep met allemaal grote koffers en ik kon de achterste nog net aanspreken en ja dit was mijn groep en zij hadden mij al gezocht. Echt niet te geloven dat ik op de eerste luchthaven de groep al kwijt was en heel veel pret alleen en mijn reismattie in Italië kwam ook niet meer bij. Elk nadeel heeft zijn voordeel, de reisleidster wist meteen mijn naam te onthouden voor de rest van de vakantie. De eerste nacht in Braga geslapen.