Ja, het was een wat rommelige week want mijn moeder ging van het ziekenhuis over naar een revalidatie afdeling van Careyn. Ik kreeg echt een bericht binnen met de tekst van, o wat erg dat ze daar heen moet en pret. Nou, ze zijn van de zwarte lijst af en mijn ouders vinden het prima en ik ga het zelf wel bekijken daar. Ik zag maar liefst 31 pagina’s met vacatures van Careyn en ook bij het huis van mijn moeder. Hoe dan? Hoe zorgen jullie met zoveel openstaande vacatures voor mijn moeder? Ja, ik kan het niet helpen dat er vragen bij mij opkomen… Er is echt aardig personeel werkzaam op haar afdeling en daar moet je het mee doen. Het tekort aan personeel was voor mij de afgelopen week duidelijk zichtbaar. Het is eigenlijk overal in de zorg en hoe los je zoiets op? De mensen zijn er gewoon niet of willen niet een contract van 8 uur of maximaal 16 uur met wisseldiensten en een salaris waar men de boel thuis amper mee kan bedruipen, bewust van… In het geval van mijn moeder is echt de mazzel dat zij gezinsledenleden heeft om haar te helpen met dingen. Het verschil tussen zo’n revalidatie afdeling en thuis met verpleging is eigenlijk minimaal. En toch staat de patiënte altijd centraal en de patiënte voelt zich voorlopig thuis waar zij nu zit en het lijkt zelfs wel of het gewone thuis helemaal uit het brein is verdwenen, bizar. Ik weet trouwens niet of ik het nog over mijn moeder mag hebben… Is het wenselijk om het over ouder 1 en ouder 2 te hebben zo in het nu? Afijn, de zorg is ten opzichte van hoe het jaren geleden was, toch wel een beetje meer uitgekleed en ik help mijn moeder zo af en toe met uitkleden en haar nachtpon aantrekken. Het is eigenlijk dubbel pech, tekort aan personeel en de grote gezinnen van vroeger zijn nu 80+ en hebben zorg nodig en steeds meer mensen in Nederland. En ja, als je het weer vergelijkt met wat andere landen dan is de zorg in Nederland nog hartstikke goed, ook bewust van. Ik kan janken om de toestand in Venezuela en er is onrust in nog veel meer landen in die hoek. Het is overal wat en ook in eigen land in het klein, zeker. Nou om de boel in balans te houden, ik ben gisteren even met een vriendin naar het strand geweest om uit te waaien en om te genieten van de zon op een terras. Het is echt heerlijk weer met de zon in februari.