Wat een spannende tijd zo met alles om mij heen. Ik heb een bescheiden lijstje van nog te wensen en te ondernemen belevenissen en een daarvan is de film Mortal Engines bezoeken. En ja, ik lig dan toch in een deuk van de tekst dat in de film Londen is veranderd in een grote rijdende massastad die alles wat op zijn pad komt verslindt. Ik hoef eigenlijk niet naar de film want met het brexitakkoord is er geen film meer nodig, gewoon live te volgen en niemand weet nog hoe het gaat aflopen. Ik zie nog steeds die Engelse jongen op mijn netvlies hier in Nederland en ik luisterde naar zijn woorden… Ik werd de volgende ochtend wakker na de stemming en toen was de Brexit een feit. Ik had nooit gedacht dat het serieus was… En met hem heul veul jongeren in Engeland. Alsof je jongeren eerst onbeperkt uit een koektrommel laat eten met allemaal landenkoekjes erin en dan opeens de deksel op de trommel doet en ze mogen nooit meer verschillende koekjes eten. Ik denk dat niet alleen in Engeland maar in alle landen op dit moment alle beslissingen te snel worden genomen en ook beslissingen die nog niet eerder in verkiezingsprogramma’s stonden. Het overvalt mensen en het besef komt pas als iets al een feit is. Ja, ik schrijf maar wat er in mij opkomt. Van achteren kijk je een koe in zijn kont, het is achteraf altijd makkelijk om kritiek te hebben, kwam zomaar in mijn hoofd op. Ik weet trouwens niet of spreekwoorden en gezegden met koeien nog wel mogen in 2018. Ik zeg er dan meteen wel bij, ik vind het afschieten van de dieren in een door mensen opgericht wildgebied in Nederland verschrikkelijk. En het erge is dat het in de herkansing gaat en het gebied niet is mislukt maar anders doorgaat. Op hoop van zegen voor de overgebleven dieren, denk ik dan. En ik vind het ook best opmerkelijk dat bijna geen een bekend hoofd de gele hesjes steunt. Misschien #metoogeelhesje en dat ze dan wel voor je opkomen? Ik heb dan geen bekend hoofd, ik begrijp de gele hesjes wel, de vriendelijke hesjes dan, die niet de spullen van andere mensen slopen. Ik nam vandaag even de post door met mijn vader en ik las later onze troonrede nog even terug van afgelopen jaar om het te kunnen begrijpen…Een van mijn vriendinnen zei van de week tegen mij, de enige stem is de stem bij de verkiezingen… En ja, ook daar zit iets in. Maar als er tussentijds zoveel dingen veranderen en er geen bindend referendum is in een land? Of er zoveel partijen zijn, heul veul partijen? Kortom, het zijn spannende tijden. Ik zie en hoor het om mij heen en ik heb er zelf ook af en toe mee te maken, de ballen in de lucht houden in eigen leven, familie en vriendenkring. En dan zal het mij of anderen soms een worst wezen of een hesje wezen wat er verder in eigen land aan de gang is. En ja, dan krijg je later weer die koe met zijn kont… Eigenlijk geen idee of ik een begrijpelijk stukje heb geschreven, het kwam zomaar op.