Je kan niet iedereen tevreden stellen… Ik heb er de afgelopen dagen even over nagedacht tussen de bedrijven door. Het is waar dat je niet iedereen tevreden kan stellen. Je hoeft het niet niet te kijken, je hoeft het niet te eten en je hoeft mijn blog niet te lezen en bla bla bla. Niet iedereen tevreden kunnen stellen, het wordt ook wel een beetje als excuus gebruikt af en toe. Als ik op bezoek kom in het ziekenhuis en ik moet een handje meehelpen want geen personeel, valt zoiets dan onder je kan niet iedereen tevreden stellen? En ik kon vorig jaar mijn kerstpakket niet afhalen want het was onder mijn werktijd elders, je kan niet iedereen tevreden stellen. Dit jaar is het weer onder werktijd en ik ben weer elders en is zoiets dan weer weg te schuiven onder de noemer van niet iedereen tevreden kunnen stellen? Het pakket mag van mij trouwens naar De Voedselbank, daar gaat het niet om. Een bevolkingsonderzoek maakt vanwege een samenwerkingsverband met ziekenhuizen afspraken voor mensen met een negatieve uitslag. Zij hebben geen inzage in medisch dossier en weten niet in welk ziekenhuis iemand al loopt en hebben geen besef van vervoer regelen en kinderen die mee willen en die vrij willen nemen. De een zou blij zijn met een snelle afspraak in een onbekend ziekenhuis niet in dezelfde provincie en met een afspraak in de ochtendspits en de ander niet. Valt zoiets dan ook onder je kan niet iedereen tevreden stellen of valt zoiets gewoon onder, het kan ook anders? En nee, ik maak mij er niet druk over en ik lig er niet van wakker, ik vind het gewoon raar allemaal maar misschien ben ik wel raar en pret. Het is een rare tijd en zelfs in de multiculti vriendenkring zijn dingen anders aan het worden… Ik las dat een ondernemer een reclame butler bord van de weg moest halen vanwege een butler met een zwart gezicht. Ik heb direct contact gezocht met een van mijn beste vriendinnen. Zij heeft een leuk beeld in huis staan van een man en op zijn hand kunnen de sleutels enzovoorts. We hebben er echt nooit bij stil gestaan, het gezicht en de handen van de man zijn zwart van kleur. Zij schrok heul erg van mijn bericht en zij wilde het beeld houden waarna ik dreigde om het openbaar te gaan maken op Facebook en pret. Ik bedacht dat andere vriendinnen van die kleine beeldjes thuis hebben waaronder van mannetjes met zwarte gelaatskleur met een saxofoon, Jazz. Afijn, de heule vriendengroep in paniek. We gaan elkaar niet verraden hoor…en mijn vader herkende er oorlogstoestanden in van 1943. Je kan niet iedereen tevreden stellen, wat een rare dingen zo in het nu…