Ik heb even niet geschreven op mijn blog, gewoon bezig met andere dingen naast mijn werk. Ik heb bijvoorbeeld mijn levenstestament en testament in orde gemaakt. In zie zelf met eigen ogen in de praktijk hoe belangrijk zo’n levenstestament is. Niets is zeker, het geeft mij wel een goed gevoel dat er wat dingen op papier staan. Ik kan nu nog zelf met mijn volle verstand de mensen aanwijzen die de boel voor mij kunnen regelen bij eventueel minder verstand en na mijn overlijden. En het is zo zonder kinderen best belangrijk om dingen te regelen, met kinderen misschien ook wel? Misschien is het totaal overbodig en spoelen we met z’n allen weg of we verzakken in de aarde of er gebeuren andere dingen, ik heb dan toch nog een goed gevoel gehad bij leven. Ik heb er een taartje op genomen met de mensen die voor mij gaan zorgen en volgens deze mensen zelf, wij zijn nu dus de lul en pret. Ja, zelfs van de beroerdste gebeurtenissen een feestje maken. Ik heb verder tussendoor nog twee muren behangen samen met een vriendin bij haar in de woonkamer en het resultaat was prachtig. Een werkje in een behang moet aansluiten en het ging prima gelukkig en we hebben best gelachen onder het behangen. En ik moest bellen om wat andere dingen voor elkaar te krijgen en dan is tot 10 kunnen tellen soms wel handig in Nederland, echt niets werkt af en toe, zeg ik dan wel eens, of langs elkaar heen, zeg ik dan wel eens… Nog een dag schoongemaakt in het al schone huis bij mijn ouders en toen was het dan ook de hoogste tijd om even rustig op reis te gaan in mijn eentje. Ik kwam uit in Friesland en het woord van het jaar 2018 in Nederland gaat natuurlijk blokeerfriezen worden… Ik stond overigens op het station en een andere trein ging niet in verband met koperdiefstal op het spoor. Ik vond het best bizar om deze boodschap door de speakers te horen. Hoeveel mensen dupeer je met zo’n diefstal? Een boemeltrein bracht mij in Workum, gelegen in het zuidwesten van het mooie Friesland. Ik zag geen bordjes op het station met Workum stad en dus maar een eindje gelopen. Ik kwam uit bij een terras met koffie en zon. Ik kon gewoon de stoep volgen zei een aardige dame en ik kwam dan vanzelf uit bij het Jopie Huisman Museum. Ik heb op mijn dooie akkertje in het museum rondgelopen en ik was onder de indruk, best wel, niet eens zozeer van de schilderijen, wel van de verhalen bij de schilderijen van Jopie zelf. Jopie Huisman, peuk tussen zijn lippen, weiland, vissen en de rust van Friesland en hij was best gelukkig. Als je alles verliest in het leven waardeer je de simpelste en kleinste dingen, bewust van. Ik vond het mooiste schilderij Verdwaald. Jopie schilderde op dit schilderij de mens neer in al zijn onvolkomenheid, verdwaald in de hebzucht en wantrouwen. Er was ook een schilderij met als titel, Voorbij de horizon van Workum houdt de aarde op. Ik vond hem wel grappig want ik had het boek van Stephen Hawking bij mij om in de avond door te lezen en voorbij de horizon van de aarde is er, tja wat allemaal? Na het museum nog een rondje St. Gertrudiskerk gedaan en de hemel zij dank, er was een snackbar in Workum. Wat een rust in Workum en op mijn kamer daar de hele avond de laatste ideeën van Stephen Hawking doorgelezen in zijn boek, De Antwoorden op de Grote Vragen. Ik was het met heel veel dingen met hem eens in het boek en er kwamen tal van vragen bij mij op over andere dingen, kleine vragen. Ik ben onlangs in het klein begonnen voor de hobby met zwarte gaten, puur toeval want de kerkklokken zijn bij ons uit de kerktoren voor onderhoud en er zijn nu zwarte gaten en ik kreeg daar plotsklaps een ingeving bij. Waar een kerk niet goed voor is… De volgende dag nog even wat rondgekeken in Workum. De Woeste Leeuwen fontein was erg grappig. En toen met boek nummer twee in de trein richting de drukte of te wel naar huis.