Weer een dag in het mooie Boedapest. Wij gingen in de ochtend een bezoek brengen aan de Joodse Synagoge. We moesten door veiligheidspoortjes en korte broek en mouwloze shirts waren niet gewenst. Het was heel indrukwekkend om de massagraven te zien en de metalen boom buiten op het plein met alle namen. Een steen met Never Again erop, om stil van te worden. Het blijft voor mij nog steeds moeilijk om voor te stellen waarom niemand toen ingreep. En hebben we er lering uit getrokken? Wij vervolgden onze weg richting de Vrijheidsbrug. We zagen trendy eettentjes langs de Donau en een winkelcentrum. Over de brug keken wij elkaar even aan met volle zon en 29 graden, doen? Ja doen… We gingen via een wirwar van trappen en tussen mooi groen de heuvel op richting het Vrijheidsbeeld. Er lag daar ook nog een prachtig park. We kwamen echt drijfnat van het zweet boven en daar stond een limonadekarretje. Wat kan limonade dan lekker smaken en pret. We keken om ons heen en niemand was bezweet en dus op onderzoek uit. Er was aan de achterkant een weg omhoog en daar stonden de bussen waar de mensen mee de berg waren opgekomen. Nou, wij hadden toch de berg maar mooi beklommen… Het Vrijheidsbeeld van de vrouw met de veer, prachtig en opgericht ter herdenking van het fascisme en de oorlog. Vrijheid, tja, niet vanzelfsprekend. Er is ook nog zoiets als vrij zijn en vakantie hebben en tot mijn grote hilariteit belde mijn werk tijdens mijn vakantie en stuurde een dit kan wachten tot na iemand zijn vakantie e-mail. Toeriste van het lachen van de heuvel af gevallen na het krijgen van werkmail en werktelefoontje op haar privétoestel, ik zag de krantenkoppen al voor mij… Afijn, we namen de gewone weg naar beneden en heuvelafwaarts ging een stuk makkelijker en we kwamen weer uit bij de Donau. In de avond in het gezellige eettentjes hofje Hongaars gegeten.