De echte warmte van de zomer is gelukkig over en ik heb weer meer energie over. Het is nu een mooie nazomer met een graadje of 20 en frisse nachten, hoera! Ik besef vaak niet zo dat mensen mijn blog lezen en ik zie af en toe reacties langskomen vanuit het buitenland, nou wees welkom. Ik lees alles en ik gebruik mijn blog verder vooral om te schrijven. Ik had de afgelopen week een soort van telefonisch spreekuur in de vriendenkring en best lollig, luisteren en meer kan vaak niet. Ik kan af en toe mijn visie geven en daar moet je het mee doen en pret. En heeft iemand een andere visie ook prima. De zorg voor onze ouders, iedereen om mij heen maakt er het beste van, bewust van. Ik ben erg van alles wat mensen zelf kunnen doen en om ze het dan ook te laten doen… Ik zat de afgelopen week dan ook echt weer tegen het verbazing plafond aan. Mijn vader kwam thuis met de mededeling dat hij niet meer contant kon betalen in de apotheek. Contant geld is een wettig betaalmiddel en in een winkel of restaurant met alleen pin heeft iedereen nu nog zelf de keuze om de deur uit te lopen en om ergens anders de aankoop of eetpartij contant te gaan doen. Medicijnen zijn vaak geen eigen keuze en als er maar een apotheek zit dan is er geen andere keuze. Ouderen die van hun kinderen een beetje contant geld krijgen omdat zij de pincode niet meer kunnen onthouden of liever nog ouderwets contant betalen zijn de dupe. Een rondje lopen naar de apotheek en beweging zijn ook zo ongezond… Ik ga mijn vader maar eens chippen over een tijdje, inclusief betaalchip in zijn hand en pret. Chippendales zijn eigenlijk gezelliger, ook iets met chip. Mensen zonder bankpas kunnen dus niet meer zelfstandig medicijnen contant betalen en afhalen na een recept van de dokter. En met een rekening achteraf schiet niemand weer iets op, nog meer werk voor familielid, bewindspersoon of helpende hand. Heel veel dingen vallen sowieso niet meer aan mensen uit te leggen in het nu. Mensen die tussen de wal en het schip vallen, ik had het er laatst nog met iemand over. Ik spreek soms mensen van mijn generatie en ver eronder die met heel veel dingen al niet meer mee kunnen of willen doen... En een schoolkind moet verplicht een Chromebook aanschaffen. Waarom moet iedereen hetzelfde in jouw klas, er zijn toch meer merken en mogelijkheden? Nou geen ouders en kinderen die zich zoiets afvragen en het zal dus aan mij liggen dat deze vraag in mijn hoofd opkomt… En dus was het gisterenavond weer de hoogste tijd om de ontspannende en gezellige chip in mijn hoofd aan te zetten. Vuur en Licht op het Water in Aalsmeer, voor mij altijd de gevoelsmatige gezellige afsluiting van de zomer. Het was weer een geweldig gezicht het mooie licht en vuurwerkfeest. Binnen vijf jaar gewoon zonder zelf in beweging te komen waarschijnlijk gewoon in de luie stoel thuis te zien door de chip in mijn hand gewoon op Aalsmeer te programmeren…