Dag Lauwersoog, dag aardige mensen en dag mooie omgeving. Wij kwamen met de auto in de ochtend aan in Appingedam. Eendracht maakt macht en tweedracht breekt kracht, aldus de tekst op het wonderschone stadhuis. Het was erg warm en wij hadden onze zonnebrillen op en de Vrouwe Justitia op de gevel had geen blinddoek en vroeg ons om een zonnebril… Een rondje door Appingedam gelopen met de mooie bruggetjes en huisjes. Je mag toch eigenlijk de provincie niet uit zonder een bezoek aan Appingedam? En zo gingen wij weer naar de rand van Nederland terug en wij arriveerden in Delfzijl. Hoe zal ik Delfzijl nou eens netjes omschrijven? Laat ik het er maar op houden dat ik zelf de stad vrolijk zou maken… De schildering van Michiel de Ruyter was grappig bij een loopbrug en als de beste man nog in leven was geweest dan zou hij de stad goud en zilver hebben gegeven van een van zijn schepen om de boel op te vrolijken, ik denk het echt. We hebben de werkzaamheden bekeken langs de zeedijk, een heul groot project. Er komt een dubbele dijk tussen de Eemshaven en Delfzijl vanwege de stijging van de zeespiegel en de bodemdaling. Als het project klaar is dan zal het best mooi worden daar. En best bijzonder een zelfvoorzienende Eemshaven met windmolens en zonnepark. Allemaal leuk en aardig, vergeet alsjeblieft niet om de stad zelf wat vrolijker te maken… Na Delfzijl nog een bezoekje aan Overschild en toen was het einde van de vakantie bijna nabij. De noordelijke rand van Nederland is best rustig en wij gingen helaas weer terug naar een andere rand van Nederland, de altijd drukke Randstad. Terug via de polder en een stop gehouden in Urk. In Urk zoveel snacks gegeten en fris gedronken dat de door de wadlooptocht kwijtgeraakte kilo’s er weer allemaal aanzaten…genoten. Het was een tocht met bijzondere steden en dorpen, bijzondere gebeurtenissen en met bijzondere mensen, bewust van.