Waar wil je heen op jouw verjaardag? Nou ik wil graag naar het standbeeld van Michiel de Ruyter in Vlissingen. En zo gingen we vanuit Doorn, o nee, vanuit Amsterdam naar Vlissingen. De mariniers gaan met hun kazerne verhuizen van Doorn naar Vlissingen en daar is niet iedereen blij mee. Een mooie kans om eens te gaan kijken waarom niet… Nou laten we eens beginnen met de stoptrein naar Vlissingen… We hoefden niet eens uit te stappen in Arnemuiden om de klokken te zien want de trein had er de zoveelste stop. We konden het volledige couplet van het liedje, Als de klok van Arnemuiden uitzingen alvorens we weer vertrokken vanaf perron Arnemuiden. Het liedje is het weekend met ons mee op reis geweest in onze hoofden. En er liep ook nog een meisje in de trein visitekaartjes uit te delen van werkzaamheden op het traject Vlissingen. Ik mag hopen dat het een betaalde baan was voor het meisje. Kansloze kaartjes want de werkzaamheden waren op het internet te lezen en in de treincoupé op het scherm, zucht. Na een lange reis was daar Vlissingen en wij namen de watertaxi naar de overkant, een leuk sloepje zonder sloepsidie. We kwamen langs dure boten en langs Het Dok, door ons omgedoopt tot Artikel 12 Dok. Dokken, wie gaat dat betalen…De gemeente Vlissingen staat onder toezicht vanwege een begrotingstekort, een Artikel 12 gemeente. Dan moet je het wel heul bont gemaakt hebben… Je zou er bijna een kwartier van gaan schelden, iets met huizen en grond. Ik had na wat waarom en waardoor vragen na een halve dag al een aardig plaatje van de malaise in Vlissingen. En als hardwerkende Vlissinger is het gewoon ongeveer een kwartier schelden per week. De armoede in Vlissingen van wat mensen was ook opvallend. Vlissingen schreeuwt om mensen die de bezem erdoor gaan halen, bewust geworden van. En dat wat mariniers niet willen verhuizen heeft niets met woonplaats te maken maar meer met eigen persoonlijke afwegingen om te stoppen met het werk? Vlissingen lijkt wel een beetje op mijn huidige tijdelijke woonplaats. De een wil meer toerisme en inkomsten en de ander wil geen verandering en de rust behouden, tja. Midden, de middenweg is bijna nergens meer te bekennen. Ik was jarig, o ja en dus op naar het standbeeld met vogelpoep op zijn hoofd. We hebben heerlijk gelopen over de Oranjedijk en de molen was mooi, een verjaardagsborrel op een van de terrassen gedaan en de avond afgesloten met een hilarisch etentje. Het was een zonnige dag.