Het was een week met een bijzondere gebeurtenis. Mijn kleine broertje ging trouwen op Valentijnsdag. In alle stilte en dus mondje dicht, zeker in een dorp en pret. Een iemand in mijn omgeving wist het want voorpret met iemand kunnen delen is wel heul belangrijk. De hartjes artikelen in de winkels kwamen nu goed van pas want ik kon zo een mooie bruidsmand maken, crea Ingrid. Mijn ouders mochten getuigen en best bijzonder, op latere leeftijd trouwen met ouders nog erbij, ik was erbij en zij waren erbij. De familieleden van mijn schoonzus waren #nieterbij. Ze gaan later de bruiloft in Spanje nog een beetje vieren. Mijn broertje had een mooi pak gekocht en ik heb hem geholpen om netjes de deur uit te komen. Zit een corsage links of rechts? Bij het hart en dus links. Er was geen veiligheidsspeld te vinden in huis en dan maar gewone spelden… Ik was de rest van de dag de fotograaf en ik heb mij prima vermaakt. Er was op het gemeentehuis een klein groepje want in stilte trouwen is stil, logisch. Bij mijn eigen huwelijk destijds puilde de zaal uit en zoiets zegt dus helemaal niets want mijn huwelijk is allang dood en begraven. Laten we hopen dat minder mensen erbij een gelukkiger huwelijk gaat worden en pret. Ze zagen er mooi uit, zeker. Na afloop een high tea gedaan en de hapjes waren lekker en ik kon de hemel zij dank ook koffie krijgen. Ik heb van mijn vriendinnen een verbod gekregen om keukens in te lopen in restaurants en ik heb het er soms moeilijk mee. High tea en dan staan de theepotten allang leeg op tafel, zoiets gaat er bij mij niet in. Ik heb netjes om meer gekookt water in theepotjes gevraagd… Ik heb dan zo de neiging om de keuken in te lopen en te vragen waar de waterkoker staat, mag niet meer van mijn vriendinnen, snik. Het was een bijzondere dag en iedereen was blij en daar gaat het om. Alle feestjes in het leven zijn mooi meegenomen! Lief broertje en nieuwe schoonzus, een mooi en lang huwelijk toegewenst namens mijn persoontje. Salud! Proost!