De maand december is voor mij te kort, ik wil nog veel lezen en we gaan nog op reisje. Ik heb nog stapels boeken om door te werken en ik zit nu in Homeros. De Ilias en de Odyssea. Jammer dat deze grote Griekse dichter er niet meer is want dan konden we wat praten over dingen des nu’s. Iets heel anders, ik was nog naar de bakker terug geweest om te vragen hoeveel anijs er in de anijsmoppen zat want stond niet op het zakje. De leuke mevrouw bij de bakker wist het niet. En dan laat ik zoiets los… Het meest opvallende bij de bakker was de nieuwe telmachine. Ik had ze bij de tankstations al ontmoet. Er kan contant geld in, zelf doen, en dan geeft het apparaat geld terug. Dikke tranen, niemand kan straks meer rekenen… Ik sloeg er even op door thuis. Ik kom straks echt in een winkel waar de voordeur automatisch open gaat en er een grote machine staat. Goedemorgen zegt het robothoofd op de machine. Goedemorgen zeg ik terug. Waarmee kan ik u helpen Ingrid? Ja spraakherkenning dus de machine weet al dat ik het ben, zucht. Nou hoeveel anijs zit er in jullie zakjes moppen? Het robothoofd beweegt de mond en ik krijg exact het aantal grammen anijs te horen. U was er niet blij mee? Nee, geeft niet want smaken verschillen in mijn mensenwereld. Ik hoor de robot tot tien tellen en ik versta nog zachtjes, stomme mensen… Ik bestel een wit brood en een bruin brood en meteen gezeur van de robot omdat via de bakkerslichaamsscan blijkt dat ik beter bruin brood kan eten. Om gek van te worden. Ik durf bijna niet meer om croissantjes te vragen. Na mijn bestelling komt er een robotarm door de lucht die mijn tasje pakt en alles gaat achter de machine in mijn tas en de tas komt terug. Ik wil hem pakken en de tas komt niet los, o ja nog betalen, zucht. Ik vind nog een briefje van vijf euro van vroeger en stop hem in het apparaat. Het apparaat geeft mij wisselgeld retour en de robotarm laat mijn tas los en ik mag de winkel verlaten. Tot ziens Ingrid, dag robotbakker. En het ergste komt dan nog buiten… Nog een heule lange dag te gaan, wat moet ik in hemelsnaam gaan doen de heule dag met dank aan de robotondernemersvereniging… Ik slenter langzaam langs de robot kraampjes op de markt, eenzaamheid kent geen tijd.