Als de manier waarop je naar dingen kijkt verandert, verander je de dingen waar naar je kijkt. Ik keek nog eens goed naar de voors en tegens van het sleepnet referendum en ik besloot om het te tekenen. Iemand kan dan nog eens goed naar deze wet kijken. Ik tekende in lieve vrede en gewoon als mens, althans… Na het invullen wilde men een robot check. Klik a.u.b. op de onderstaande knop om aan te tonen dat u een mens bent… En daar kwamen foto’s tevoorschijn en de vraag was, klik de foto’s met fietsen aan. Ik kwam er dus niet door en na een tweede keer ook niet. Ik voor de spiegel gaan staan en in mijn arm geknepen en ik kwam toch echt tot de conclusie, mens van vlees en bloed. Volgens het woordenboek is een fiets een tweewielig voertuig dat wordt voortbewogen door op de pedalen te trappen. Ik ga dan dus niet een foto met een stuur aanklikken, een stuur is een onderdeel van een fiets en geen fiets. Ik kreeg het voordeel van de twijfel en ik mocht nu foto’s van palmbomen aanklikken. Ik kwam door de nieuwe robot check, zucht. Ik het voor de grap nog een keer gedaan en daar was de vraag om verkeersborden aan te klikken, zucht. Vraag mij dan om halve verkeersborden aan te klikken… Ik legde mijn fietsenfoto’s voor aan een vriendin en zonder enige aarzeling, ja je klikt de onderdelen foto’s ook aan. Maar waarom dan? Ja dat doet bijna iedereen, hoort zo. Ik moest het loslaten van haar en ja, wel hartelijk gelachen om mijzelf en mijn brein. Ik kom soms op sites waar ze willen weten of je geen buitenaards wezen bent… Ik doe niets meer, echt niet. Ik ben al mens en nu dus met iets van een robot in mij en dan zou ik na een nieuwe check ook nog half buitenaards blijken te zijn? Sommige dingen, ik wil ze niet weten…