Met de auto Amsterdam Centrum in, altijd lachen… Ik zat o mijn panda, gelukkig achterin de auto. O mijn pandahemel, een tram achter de auto, rijden! Ik was de rijdende navigatie achterin en tevens de uitkijk voor of er fietsers aankwamen. Ik ga normaal met de bus of metro of tram of met de benenwagen van en naar en door de stad. Ik wacht nog op een kabelbaan of gondel, zeker. In een gloednieuwe auto is rijden door de stad altijd leuk. In de auto hadden wij het over lopen, wat doe je als jouw man of vrouw gaat lopen? Bewust van dat je dan jezelf moet redden zonder je hand op te hoeven houden bij de overheid. Emancipatie in de auto, allememinadolletjes. Het is een mooie overtuiging om alles zelf te willen doen. In de praktijk lopen de dingen soms toch net iets anders, het leven. We moesten nog een stukje lopen vanaf de parkeergarage en ik lag bijna in een gracht van het lachen toen wij het onder het lopen over het lopen hadden… En dan loop je in de stad ook nog een bekende man met borsthaar in de loop bijna tegen het lijf. Echt super gelachen zo met zijn drietjes op weg naar de vrede. Ja we gingen naar de musical Hair. Er zaten daar dan gewoon mensen in de zaal die echt die tijd hadden meegemaakt, cool. De musical was echt geweldig, ik zat er helemaal in. In de pauze plassen met lange rijen was ook leuk en dus op de mannentoiletten. De mannen konden er om lachen en vrede was met ons. Een dame uit België kwam er pas later achter dat zij in het mannentoilet stond, laat de plas in het mannentoilet schijnen. De musical Hair is tijdloos en de oorlog is moeiteloos te kopiëren naar de nieuwe oorlog in het nu en die voor de deur staat te kloppen. Klop klop, wakker worden, oorlog kent alleen verliezers… In de pauze hadden wij het nog even over het waarom eenzame konijnen in een ochtendprogramma en in het nieuws zaten? Niemand van ons die het wist en de o mijn rabbithemel was geboren. Onzin en zin is het leven. Oorlog kent alleen verliezers, oorlog is onzin en geeft het leven echt geen zin. Ik las laatst Heer van de vliegen van William Golding. De mens kan alles kapot maken, bewust van. En daarom, laat de zon schijnen.