Waar ik ook kom, de verhalen uit de zorg vliegen mij om de oren. Het zorgglas is gelukkig ook af en toe halfvol en de lege zorgglaasjes zouden daar misschien iets van kunnen leren… Iemand wilde graag carnaval kijken in een verzorgingshuis. Prima en ik hobbel wel mee om obstakels uit de weg te ruimen en zebrapaden vrij te houden, echt lachen. Feesthoedje af voor de carnavalsvereniging, zij bezorgden de meest oudere slapende en wakkere mensen en vrijwilligers een leuke gezellige middag. Het meest opvallende waren de twee borden in de hallen van het verzorgingshuis. Wij vragen vrijwilligers voor dit en voor dat en voor dit en voor dat. Ik las ze eens door en nog niet eens zolang geleden waren dit betaalde banen. Ik vind zelf dat alles wat maar in de buurt komt van werken… zoiets heet een BAAN. En nee geen hihahalt, aanvullende uitkeringen en weet ik veel wat voor andere gecreëerde banen. Je ouders helpen, vrienden helpen en eens af en toe een ding voor een ander doen is prima en voor de rest banen scheppen. Hoeveel mensen moeten er nog in hun broek plassen in de verzorgingshuizen, ik stel mij deze vraag echt wekelijks… Mien waar is mijn feestneus met carnaval of Mien waar is het toilet? En ik ben niet de enige en het goede zorgpersoneel werkt zich de tandjes en verbijt zich af en toe de tandjes. En de verkiezingen daar gaat het om mij heen ook over… alhoewel de voorjaarsvakantie in mijn peilingen de naderende verkiezingen gewoon knock-out slaat. Gezellige dingen gaan boven politiek. Ik snap zelf niet dat mensen elkaar zo uitschelden als mensen op een politieke partij gaan stemmen. Democratie en iedereen mag stemmen naar eigen heul veul keuze. Ik luister alleen als mensen mij vertellen waar zij op gaan stemmen. Kom ik soms van een van de nieuwe planeten die op onze aarde lijken? En niet gaan stemmen, ook goed zolang er geen stemverplichting is in Nederland. Verkiezingen… laten we het vooral gezellig houden.