Na het rustige Ommen met de trein naar Deventer. Het zwaar beveiligde Bergkwartier van Deventer in 2016. Mag ik een tijdmachine en terug naar de 19^e eeuw alsjeblieft? Gewoon terug naar de tijd van de gezelligheid en van de tijd dat de mensen elkaar nog een klap met zo’n houten hoorn of klomp gaven? Iemand blies buiten bij het station op zo’n hoorn en ik was gelijk wakker. Het was buitengewoon lollig om de lange rij mensen voorbij te lopen, geen haren op onze hoofden die eraan dachten om in de rij te gaan staan. Voetje voor voetje kunnen we in Amsterdam tegenwoordig ook lopen in de winkelstraten en pret. Ik heb echt iets met bomen en er was daar een hospice boom. Ons vriendinnetje ligt op dit moment de strijd des levens te voeren in een ander hospice en dus een blije wens op het kaartje geschreven voor de mensen in de hospice in Deventer. Ik vind zulke dingen toch het leukste van de kerstmarkten. Kortom, geef mij een boom en alles is goed en pret. Koffie van zo’n leuk karretje op kolen genomen en even meegelopen met de schaapsherder en de schapen. Toch de kudde weer uitgegaan om de straatjes en hofjes van Deventer in te gaan, enige winkeltjes daar. Bij Peet lekkere appeltaart gegeten en nog wat dingen bekeken en terug naar het station waar ik inmiddels zeker vijftien man en vrouw politie telde bij de ingang, zucht. Er was gelukkig weer eens iets met een bovenleiding en zelf bedacht dat we dan maar via Amersfoort gingen want de reistips van door de microfoon in de trein en van het internet konden wij zooo niets mee. Om met de trein te reizen is een bepaald level wel vereist in de bovenleiding van je eigen brein… In Amsterdam bij het Centraal hadden ze ook politie en als extra toegift een helikopter boven het station. En wat was de stad vol, heul erg vol… Ga toch eens naar de molens bij Ommen of naar het mooie Deventer als toerist, Overijssel leeft ook…

.