Ik heb een vriendin en als wij weer eens iets goeds hebben gedaan voor onze ouders of iemand anders dan grappen wij altijd dat wij onze mantelzorgtaak weer gedaan hebben. Ik sta bewust niet geregistreerd want zoiets doe je gewoon vanuit je hart. De mantelzorg is volledig aan het doorslaan in mijn Nederland. Voor alle mensen in het buitenland en de mensen die hier willen komen wonen even een korte uitleg. In Nederland vang je allerlei leuke dingen gratis als je zegt dat je bijvoorbeeld voor je ouders zorgt of voor iemand die ziek is. Mantelzorger of verzorgster is de naam voor deze zorg… Kinderen krijgen hier geen geestelijke hulp meer van een psycholoog of psychiater want daar is geen geld voor, heul erg veel geld gaat er wel naar de mantelzorger. De zoon van een van mijn vriendinnen kreeg te horen dat hij terug mag komen voor hulp als hij achttien jaar is. Dieper dan dit kan de zorg echt niet zinken. Een kind in de kou laten staan, de tranen springen in mijn ogen. Een andere vriendin is wel officieel mantelzorgster en van haar verhalen kom ik echt niet meer bij. Ik gun haar alles, het gaat mij om het doorslaan van dingen. Zo kreeg zij een cadeaupas ter waarde van vijftig euro en zij vroeg aan mij of ik de paar winkels kende waar zij haar gratis spullen kon kopen. Jawel, dit zijn winkels die een financiële ondersteuning best kunnen gebruiken en zij moest lachen dat ik zei dat het een verkapte sponsoring van de middenstand was… Het kan echt nog gekker en ik kreeg nu bericht dat zij samen met nog iemand gratis naar Max Proms mocht met Kool & the Gang. Reserveringskosten nog wel zelf betalen en pret. Get Down on it met al deze dingen, dacht ik. Mantelzorg Night in plaats van Ladies Night, dacht ik. Mantelzorger, I love you, you’re the one for me in plaats van Joanna, dacht ik. Als ik een woord van het jaar zou mogen kiezen dan zou ik kiezen voor mantelzorgsteunpunt. Ik pleit voor een mantelzorgpas waar je dingen in natura op kan zetten. Bijvoorbeeld dat iemand eens kookt en opdient voor de hulpbehoevende, een vrijwilliger die eens mee gaat naar het ziekenhuis, een taxirit, iemand die eens komt voorlezen… Gewoon normale dingen die echt nodig zijn… Ergens in een ver verleden noemden wij dit gewoon zorgen voor elkaar zonder pas. Ik heb mijn punt wel gemaakt, denk ik…zal het wel verkeerd zien allemaal. Het leven is een Celebration als je de humor blijft inzien van alles…heerlijk.