Sign of the Times van Prince, oh waarom, waarom, teken van de tijd… Het was gisteren de tijd van Prince. Ik vond Sign of the Times zijn mooiste nummer, vooral de live tour met de mensen die op de trommels sloegen bij dit nummer. En de gitaarsolo’s van hem waren subliem. Gelukkig leeft zijn muziek voort, echte muziek. Ik was de afgelopen week bezig met andere tekenen van de tijd, veranderingen van de tijd. Hoe laat je mensen niet ten onder gaan in een tijd waarin alles anders aan het worden is. Mijn mening is dat geen een werkgever het waard is om in de nacht van wakker te liggen. En heb je gezondheidsklachten en dreig je aan een baan ten onder te gaan, ga in hemelsnaam weg. Ik weet het, een grote stap en veel onzekerheid, doe het gewoon, je leeft maar een keer en niet om ten onder te gaan aan een baan. De ellende in reorganisatieland en ontslagland is heel erg groot, bewust van. Vroeger zeiden ze nog wel eens dat je van hard werken niet dood ging, vroeger is niet meer. Wees je eigen terminator en vernietig jouw eigen baan voordat de baan jou sloopt is dan ook de spreuk van de dag. Een ander zal het niet voor je doen, zelf doen, bewust van. Doe eens gek en solliciteer gewoon eens ergens anders en ga kijken of je binnen het bedrijf past en accepteer misschien iets minder salaris voor weer geluk en plezier in het werk. De tijd van Prince is om, laat werk nooit de oorzaak van het einde van jouw tijd op aarde worden…