Geduld hebben, positief blijven, blijven lachen, zoeken en een nieuwe baan komt wel op het pad, meerdere zelfs. Ik begin morgen weer in de zorg, ja iets wat in je zit dat gaat er niet uit. Ik ga weer doen waar ik blij van ga worden en ik maak andere mensen weer blij en dan is het goed. Studeren, schrijven en alles doen wat mij blij maakt… Ik heb de afgelopen tijd heel veel mensen gesproken over banenland in Nederland. Een student die na zes jaar studie geen baan kon vinden en een andere studie van een jaar erachteraan deed en daar nu wel een baan in heeft gevonden. Een studente die met haar studie geen baan krijgt omdat er totaal geen werk is in de sector en nu maar bij de supermarkt achter de kassa zit. Studenten proberen zoveel mogelijk kennis op te doen in alle sectoren om op den duur ergens werk in te vinden. En is het geld op dan eerst werken om een andere opleiding te gaan volgen. Wat dat betreft, ik ben net weer een student, inclusief een soort van studentenhuis en pret. Ik verneem van de leeftijd veertig plus dat de aanhouder wint en inderdaad, geduld hebben, positief blijven, blijven lachen en zoeken en er komt bij de meeste mensen een nieuwe baan. Er is een langzame kentering te merken van dat goed werken en werkervaring weer boven veel diploma’s en weinig of geen werkervaring gaan. En meerdere banen naast elkaar is echt wel een dingetje aan het worden, ook vanwege de flex contracten en jaarcontracten. De ene baan valt weg of loopt een contract af dan is er altijd nog de tweede baan en de weekend baan. En het mag niet maar ik hoor dat bedrijven liever geen vrouwen willen waarvan de kans groot is dat zij met zwangerschapsverlof willen gaan. Heel veel bedrijven nemen nog steeds weinig risico of denken vooruit en dan gaan er bij mij de arbeidsbellen af. En er zijn ook nog altijd grote groepen mensen die niet aan het werk komen in Nederland. Ik zie de polonaise in banenland Nederland nog niet van de voor tot de achterdeur in alle bedrijfskantines. Er is ook een grote groep mensen zonder pensioen of met pensioen tekorten die nog net niet met de rollator aan het werk zijn. Ik verneem vanuit zware beroepen zoals de schoonmaaksector dat daar mensen van zestig plus met nieuwe heupen door moeten blijven werken omdat zij het anders niet redden. En de lage lonen concurrentie op de arbeidsmarkt blijft ook een dingetje. Er gaat heel veel wel goed en wat beter kan of anders kan daar is nog genoeg werk voor te bedenken, denk ik. Een ieder die mij zegt dat het alleen maar fantastisch gaat in Nederland banenland, ik luister…