Ik weet niet of ik alles goed doe, ik maak eigen keuzes en soms goede keuzes en soms foute keuzes. Het hoort allemaal bij het leven en ik heb de afgelopen jaren wel geleerd dat mijn blijheid niet in veel spullen zit. Ik heb veel opgestoken van mensen en bijvoorbeeld ook van mijn Spaanse schoonzus, waar het zorgen voor de familie heel normaal is. Zij zorgen met de hele familie voor hun moeder, net als in veel andere culturen. De arbeidsmigranten in Nederland, met zijn allen met een paar spullen in een huis. De gesprekken met mensen bij De Voedselbank die het eten wel echt nodig hadden omdat er in het rijke en verharde Nederland geen schouder te vinden was. Ik weet dat er in heel veel landen en ook hier, mensen leven met gezinnen, families en bekenden in een huis. Ik hoor de verhalen van ex vluchtelingen die zich verbazen als zij hier komen over de grote woningen waar mensen alleen in wonen of met een partner. De nieuwe generatie jongeren die tevreden zijn met klein wonen, of bij elkaar wonen of langer bij de ouders blijven wonen of ouders die bij kinderen intrekken. De ouderen die samen in een huis gaan wonen omdat alleen wonen niet meer te betalen is. Ik heb zelf ook al plannen voor als ik oud mocht worden om samen met andere mensen een woning te kopen en er met zijn allen in te gaan wonen. Ik beweeg zo mee in deze tijd in een klein land met 17 miljoen mensen, aaaaahhhh! Met heel veel dingen zou de politiek met makkelijkere regelgeving in het nu kunnen meebewegen en dat is mijn mening. Ik ben alleen en in de huidige tijd zonder vast inkomen is een woning onbetaalbaar en ik zoek dan naar een oplossing. Mijn ouders hebben een ruime woning en een verdieping over en dus logisch om weer daar te gaan wonen voorlopig. Je helpt elkaar en ik zorg voor hun en zij zorgen voor mij, voor het nu goed en ik heb een dak boven mijn hoofd en een plek om schrijven en de wereld verder te gaan ontdekken. Ik mag op de huizen van vriendinnen passen als zij op vakantie gaan en dus vakantie. Ik mag bij veel mensen logeren en dus blij. Ja, ik ben echt blij met mijn leven nu en rijk met de mensen om mij heen. Ik blijf het wel een zotte en achterlijke tijd vinden en ik sprak gisteren nog met iemand die zich ook stoorde aan de verharding in de maatschappij en het ikke en ikke en de rest kan stikken gedrag. Nou ja, met wat humor, als iedereen zo doorgaat op de aarde stikken we vanzelf allemaal een keer, bewust van…