Ik heb een flex poes, bewust nu even een stilte voor de mensen die er grappen over willen maken… En hoppa weer verder met mijn poes flex filosofie… Mijn poes is bijna 16 jaar oud en was vanaf de geboorte gehandicapt en omdat er toen al bezuinigingen waren in poezenland en de woonvoorzieningen voor poezen met een handicap op een hand te tellen waren nam ik poes mee naar huis. Poes groeide binnen in huis op tot een leuk huisdier en in het nu heeft poes staar en hoort niet meer zo goed en is wat mager aan het worden. Poes vindt mij leuk en ik vind poes leuk en poes hobbelt nog steeds lekker door samen met mij. Ik was de afgelopen weken poes eens aan het observeren en ik kan eigenlijk heel veel van poes leren. Poes lag op de bank en de bank ging weg en ik observeerde poes hoe zij hier mee omging en voorzichtig zocht poes een nieuwe stoel uit om op te liggen. De stoelen gingen weg en ik zag poes weer zoeken en zij zocht een plekje in een andere stoel. En nu bijna in een leeg huis ligt poes op een kleedje op drie kussentjes blij te zijn. Ik kwam na mijn observaties tot de conclusie dat ik een flex poes heb. Ik kan veel van poes leren en ik doe eigenlijk precies hetzelfde, flex meebewegen in het nu en steeds een nieuw plekje zoeken. Je bent niet thuis op een plek, nee als de omstandigheden goed zijn dan valt er overal te leven. Eten, drinken en een plek om te liggen en liefde maken de flex basis. Iemand haalde het afgelopen week in haar hoofd om te vragen of de dierenarts poes geen spuitje kon geven zodat zij niet met mij mee hoefde te verhuizen. En het was geen grap… Ik bedacht met wat humor dat deze persoon nog erger gehandicapt was in haar hoofd dan mijn poes. Zolang mijn poes nog flex is en een blije indruk maakt en geen natuurlijke dood sterft dan blijft poes gewoon op deze wereld. Een spuitje doe je als de kwaliteit van leven van poes er niet meer is en poes heel erg veel pijn heeft en op sterven na dood is. Net als euthanasie bij de mensen, als het lijden overheerst. De mensen kunnen het meestal zelf nog wel aangeven als lijden overheerst en bij poes zal ik goed naar haar lichaamstaal en gedrag moeten kijken. Poes en ik, wij zijn vriendjes… bewust van.