Verhuispret gisteren… Ik wilde graag mijn bed meenemen en van het twee persoons-bed van een deel een bankje maken, allemaal al uitgedacht. En twee lieve vrienden met een grote beamer konden gisteren mijn bed helpen verhuizen en dus blij blij blij. Ik heb nog een maand en ik ben van de vooruit werken oplage uit de vorige eeuw. Het was een heel gedoe en het eerste gewonde oog was al een feit nog voor het eerste bed bij de auto was, auw. Bij de auto lekker even op het bed gaan liggen op de stoep en pret. Toch best raar, de gemeente uit en de provincie uit. Mijn nieuwe gemeente is Fair Trade en ik ga dus misschien wel een Fair Trade oormerk krijgen? Na twee keer rijden en na passen en meten door trapgaten stond alles dan toch boven op mijn nieuwe ruime zolderwoning. Twee hoog en nog dichter bij de sterren en een raam om onder de sterren te te slapen en uit te hangen. De overbuurman in mijn nieuwe straat stond al te kijken daar en in de avond thuis kreeg ik al een chat uit mijn huidige dorp of het waar was dat ik ging verhuizen, geen advertentie in een krant kan tegen de dorps tammie tammie op, heerlijk. Mijn verhuizing is nu al een groot feest en ik kan zeggen dat ik er zelf wel pret in heb allemaal. Volgens goede vrienden is een dorp te klein voor mij en daar hebben ze wel een beetje gelijk in. Joh het is weer voor een tijdje, ik ben de nieuwe flex woner in het nu vanwege de flex contracten in het nu. Flex is zoooo in het nu, flex meebewegen hoppa. “En waar ga je nu nog een maand op slapen?” O ja, op de grond en op een matrasje voor een maand , zo begon ik ook in deze woning en niets mis mee. Echte oorlogsslachtoffers zouden wat graag op een matrasje in veilig gebied op de grond slapen met een dak boven hun hoofd, bewust van. Gisteravond weer lekker uit geweest en gedanst tot diep in de nacht tot ik niet meer op mijn benen kon staan. Ja met mij komt en gaat het wel goed vertelde ik gisteren nog aan iemand.