Ik zat gisteren even te denken aan de wet Vermogensbelasting, zeg maar onze hypotheekaftrek in het nu. Die wet is bijna net zo oud als het gisteren overleden bedrijf V&D. Mijn vriendin moest lachen toen ik er gisteren over begon om de hypotheekrenteaftrek af te bouwen. Volgens haar gaan mensen er niet blij van worden, tja je kunt ook wachten tot de huidige rente naar – 8% gaat en pret. Sssst de hypotheekaftrek mag je het niet over hebben, niet benoemen. Tja, V&D had misschien nog wel bestaan als er eerder veranderingen waren doorgevoerd. Iets benoemen en ik had gisteren pret met mijn vriendin over het generatieverschil met onze ouders. Het botst nogal eens en je hebt echt ouders die klagen over een tientje minder pensioen, zich volkomen onbewust van de tijd waarin hun kinderen nu leven. En als je dan zegt dat jij met het gezin zestien tientjes minder krijgt dan duurt het en duurt het voordat het tientje valt. Het is ook een leuke om te benoemen hoeveel jaar jij al werkt en nog moet werken en dan heel lief vragen hoelang zij al een beetje jeu-de-boulen, kaartjes leggen en boekjes lezen. En de wat heerlijk dat jullie naar de dokter mogen, naar het ziekenhuis mogen en alle zorg benutten en aangeboden krijgen en wij zo min mogelijk de zorg benutten onder andere vanwege het eigen risico is ook zooo leuk. Je kunt er de grootste pret om hebben en oude krakende wagens ga je niet meer veranderen, bewust van en zij ons ook niet trouwens. En als de rollator niet in de weg staat, gewoon proberen om samen door een deur te blijven gaan. Ik kreeg gisteren van een andere vriendin een mooie kaart met de tekst erop, het is niet belangrijk wat je hebt maar met wie je het kunt delen. En dan lees je vanmorgen dat trouwen in gemeenschap van goederen zo ouderwets is… wat nou delen… Ja, vriendinnen zijn belangrijk en vriendinnen delen vaak meer met elkaar dan met hun eigen man of vriend of… ouders.