Heerlijk zo’n deprimerende maandag, het is weer eens blauwe maandag en ik ben eigenlijk van plan om er een deprimerende blauwe week van te gaan maken. Het is weer eens wat anders en iets nieuws en de omstandigheden lenen zich perfect voor een deprimerende blauwe week. Blauw van de kou past er ook mooi bij want het is even winter in Nederland. De afgelopen week druk en op pad geweest en onder het mom van, ik loop alvast vooruit op de depri maandag, ook even op een begraafplaats gezeten. In het noorden van het land hebben ze stoeltjes en koffie en is het nog comfortabel op een begraafplaats. Bij mij in de omgeving is het gewoon op de grond zitten en zelf een thermoskan met koffie meenemen. Ik zat zaterdag even bij het graf van mijn pas overleden vriendin op de grond en de laatste keer dat ik lang bij een graf zat was alweer even geleden en toen was het warm weer. Ik kreeg nu af en toe een hagelbui over mij heen en soms brak de zon weer door. Ik zag wat grafstenen en ik las teksten als rust zacht en laatste rustplaats. De vliegtuigen kwamen steeds laag over en wat nou rust zacht? En laatste rustplaats is ook een keer over als het graf geruimd gaat worden. Zelfs op een begraafplaats lig je niet rustig met al het lawaai van tegenwoordig en bij een toekomstige overstroming spoel je gewoon weg in de kist. Alhoewel, hout drijft en dus drijf je weg, de kist van Noach. Nee, zelfs zekerheid op rust na de dood is er niet. En als je in reïncarnatie gelooft dan is rust zacht dus helemaal niet van toepassing. Misschien is mijn vriendin nu alweer ergens anders opnieuw geboren en druk aan het werk of aan het feesten. Je weet het gewoon niet en wat zou dan wel een beetje geloofwaardig op een steen kunnen staan? Misschien gewoon de feiten benoemen? Hier ligt… geboren… enzovoorts en dan een mooie foto en tekst erbij? En je zit eigenlijk niet voor de overleden persoon bij iemand zijn graf, puur voor jezelf. Een beetje mooie herinneringen ophalen, wat traantjes en bij sommige mensen die je lief had daar komen er nog wat vragen boven die je ze had willen stellen bij leven. Een graf is een plek om even heen te gaan als je er zelf behoefte aan hebt en verder zit iemand die je lief had in je hart en in je brein. Gemis voel je en geen graf voor nodig. Het was gisteren een mooie zonnige dag en wij kwamen blauw van de kou uit het bos. Helaas ook daar een depri momentje toen ik in de ringen een koprol voorover wilde gaan maken. Koprol voorover en alle busjes voor de zelfverdediging vallen dan uit je jaszakken… Leven in het nu is zooooo depri blauw…