Ik was in mijn laatste week in de zorg een kerststal aan het uitklappen met iemand. De uitklapbare kerststal is zo handig voor mensen en het uit de doos halen kost nog meer tijd dan het uitklappen. Ik kreeg een mooi verhaal over poepende Caganer poppetjes in of bij kerststallen in het buitenland, grappig. Ik heb zelf nog een ander mooi verhaal over een figuur uit de kerststal, komt nog, ik heb nog even… Gisteren was wel een dag om er met een beetje humor en fantasie een eigen kerststal van te maken met poppetjes. In de kribbe een oud poppetje met een nat incontinentie luierbroekje aan, zeker. En naast de kribbe een Duitse mevrouw met een kransje rond haar hoofd met de woorden welkom. De drie mensen uit het oosten zijn natuurlijk mensen uit vluchtelingengebieden. De herders hebben geen stok meer en een mobieltje met GPS in hun handen en de schapen hebben oormerken en zendertjes in hun oren in het nu. Ergens in de stal ligt een ezel en onder zijn kont ligt een bonnetje. De os staat in de stal en loeit: mot ie afkeuring, mot ie afkeuring die ezel… De kameel met zijn bulten staat voor de hobbelige raadsvergadering van gisteren in Geldermalsen, waar stevig geprotesteerd werd tegen de komst van een mega-opvang voor 1500 asielzoekers. De os heeft een vlaggetje aan zijn staart en zwaait namens De Fed een renteverhoging de stal in van 0,25%. En boven de stal hangt ergens een engel die het allemaal meewarig aanziet vanuit een vreedzame wereld. Ja, zo zag mijn virtuele kerststal er gisteren uit op woensdag 16 december… Ik kwam even niet op de naam van het ontbrekende mannelijke poppetje aan de kribbe, misschien was hij even nederig de kamer van de stal uitgelopen of hij moest poepen…