Ik heb weer een dag achter de rug in de thuiszorg van afscheid nemen en zoiets hakt erin, zowel bij mij als bij de klanten. Het ergste is voor hen de onzekerheid en onduidelijkheid, eigenlijk begrijpt niemand er meer iets van. Er is hier veel onduidelijkheid over per wanneer de nieuwe zorgaanbieders hun diensten gaan verlenen. Is dit op 1 januari of later? De mensen horen nog niets van de zorgaanbieder voor wie zij voorkeur hebben aangegeven. Hulpen die meegaan naar de nieuwe zorgaanbieder, blijven zij wel bij hen? Een leuker cadeau voor de decembermaand kun je de ouderen en zieken niet geven… Er gaan veel geruchten en ook dat veel mensen de Wmo vaarwel zeggen en de thuishulp particulier gaan nemen. Collega’s van mij die ook stoppen en iets anders willen gaan doen. De ervaring verdwijnt en er komt iets beters en nieuws voor terug, hopen wij dan maar… Buitengewoon hilarisch hoe iedereen naar elkaar wijst, de zorgverlener naar de gemeente en overheid en de gemeente naar de overheid en zorgverlener etc. Ik denk dat de weldenkende mensen vooral op dit moment het gebaar maken met de wijsvinger naar het voorhoofd, van niet goed wijs en pret. Er was nog een bericht over verwarde mensen in de woonwijken die voor overlast zorgen. Het goede nieuws is door mijn ogen dat zij daar voorlopig nog wel even zullen blijven… Als thuishulp kom je bij mensen waar de maden door de keuken lopen en de zwarte vliegjes leuk in de rondte zwermen, etensresten overal open en bloot en totale wanorde. Er zijn complete teams voor nodig om bij zo iemand thuis de boel weer op de rit te zetten. Veels te veel partijen en schijven waarover dingen gaan en plus dat de wetgeving zo in elkaar zit dat je aan loopt tegen of iemand een probleem is voor haar of zijn omgeving en voor zichzelf. Ik heb zelf met heel wat partijen om de tafel gezeten en bewust geworden van. En laten we wel wezen, als er dan een woonvorm opgezet gaat worden voor mensen die psychisch in de war zijn of met verslavingen dan komt de buurt er weer tegen in opstand. Zeg maar een beetje wat je nu met de ik ga op reis mensen ziet. Niemand wil mensen die anders zijn dan anderen in zijn of haar directe omgeving want het zou eens mis kunnen gaan. Helaas is onze samenleving geen boekhouden waar je mensen kunt afschrijven of onder tapijtjes kunt vegen. Zorg in het nu, de tijd waarin we allemaal woorden aan het afschaffen zijn, misschien een ander woord voor zorg? Misschien kunnen we mensen in geld gaan uitdrukken en op een beurs noteren en kunstmatig allemaal in stand gaan houden? In de zorg tikt de klok ook door en de goede dingen die nu al aan het ontstaan zijn hebben tijd nodig. Mocht ik oud worden of ziek worden en het mijn zorgtijd gaat worden dan staat de klok vast weer goed, denk ik dan heel hoopvol en een beetje egoïstisch…