Het is echt hilarisch wat mij in het nu allemaal overkomt en heel veel dingen zijn gewoon toch ontzettend leuk en leerzaam. Wat zal ik nu eens voor werk gaan doen? Klinkt toch een stuk leuker dan zeuren dat je geen baan meer hebt straks? Je kunt Kamervoorzitter worden was gisteren de grap tussen mij en vriendinnen en weer reuze pret. Ik kom de leukste vacatures tegen en er is werk genoeg overal en als je wilt aanpakken en alles wilt leren en niet bang bent dan gaat zoiets toch wel lukken? Ik leef al sober en als ik zo kan blijven voortleven is het mij prima en het werk moet als hobby aanvoelen. Bij het bekijken van vacatures valt het mij wel op dat de salarissen van sommige beroepen heel erg laag liggen. Ik kwam vuilnisophaler tegen in Amsterdam met salaris zonder toeslagen voor onder de 10,00 euro. Huh? Door weer en wind en dan zo weinig ophalen met de nadruk op ophalen en pret. Daar is die 55 miljoen dus niet gebleven die ze kwijt zijn in Amsterdam. Ik kijk naar alles en ik solliciteer echt op wat mij leuk lijkt. Met alle korte contracten en contracten na contracten in het nu worden het misschien wel twee of drie baantjes. Heerlijk, terug naar vroeger met geen vrije tijd en werken en werken. De salarissen zijn laag en de kosten voor alles gaan omhoog, is niet logisch in mijn ogen, zal wel aan mijn ogen liggen. Het gaan hilarische maanden worden, zeker. Gisteren nog wat uurtjes gestaan voor Samen helpen voor de Voedselbank. Een mooie actie en mensen kunnen tot en met volgende week donderdag levensmiddelen doneren bij de Hoogvliet supermarkt bij ons en er zijn ook spotjes op de radio enzovoorts. Ik stond tot mijn grote vermaak met drie scholieren die hun stage uurtjes of maatschappelijke uurtjes voor school moesten invullen. Enig en zo blijf je zelf ook nog jong en hoor je een beetje wat er leeft. De zoon van een vriendin van mij wil graag slagroompatronen onder de boom met Kerstmis. Ik heb toegezegd een demonstratie te gaan geven van waar die dingen werkelijk voor gemaakt worden… met slagroomspuit en al… Als je alles bespreekbaar maakt dan kun je met een beetje humor wel wat sturen, voorkomen niet. Te grappig zijn alle ouders die zeggen: “zoiets doet mijn kind niet.” Als je een beetje met de beentjes in het nu staat en je ogen eens bewust van de mobiel en uit je drukke leven haalt… Even geleden vertelde een caissière mij dat de mensen ontzettend veel drank kopen. Ik rekende een flesje bier af om de visite voorraad op peil te houden en stond dus echt voor joker. Ze vroeg aan mij of ik geen krat had en zo ontstond er een levendig gesprek. Nou de mensen bij onze Voedselbank komen de feestdagen wel door aan de tot nu toe ingezamelde levensmiddelen te zien, bewust ingezameld door vrijwilligers en met dank aan het onderwijs en de scholieren.