Gelukkig schrijven en spreken andere mensen gewoon door en ik kan zo nog een beetje lachen om de dingen. Stiekem met je gedanst kwam ook even in mijn hoofd op. Wie gaan de dans wel en niet ontspringen? In Nederland hebben we het over lekken en het grootste lek nu in mijn ogen zijn de binnen en buitengrenzen. In Den Haag weten ze wel wat humor is, de humor stond zelfs op straat gisteren. Eerst ik ga op reis mensen die ontevreden waren en later Nederlanders die ontevreden waren. Volgens mij mooi opgelost voor iedereen want ontevreden ik ga op reis mensen vertrokken tevreden naar elders of naar binnen en de Nederlanders vertrokken tevreden naar huis. Laat wat letters van een woord weg en je hebt zomaar het woord vrede. Mijn vriendin lag er gisteren ook tevreden of eigenlijk vredig bij in haar kist. Ik was toch maar even gaan kijken en het was goed om verdriet daar met elkaar te delen en wat leuke verhalen op te halen. En janken natuurlijk, tranen met tuiten en alleen een bloemstuk ophalen samen bracht ons alweer in tranen in de auto. Tranen thuis en armen om elkaar heen en dan weer lachen. Ik ben wel blij dat ik kan huilen want dan ben ik tenminste geen emotieloos mens en gelukkig blijft alles in het hoofd helder dus die mist van tranen is even niet anders. Andere vriendin ligt nu op de intensive care en haar toestand is stabiel en het liefste zou ik daar ook heengaan van het weekend maar is niet verstandig. Mijn hoofd zou anders mistig gaan worden… de balans in evenwicht houden. Afijn, soms bestaat het leven even uit minder leuke dingen, bewust van. Gisteren ook even bij het water gezeten en naar de mooie wolken gekeken en daar geniet ik dan weer van. En zo hobbel je de week door en heel tevreden met alle lieve mensen om mij heen.