“Is alles wel goed met jou?” Er waren even geen nieuwe berichten om te lezen en dan gaan mensen zich zorgen maken. Ik had even tijd nodig voor wat andere dingen en voor mijzelf. En met veel verdriet schrijft het ook niet zo lekker. Mijn goede vriendin gaat hard achteruit en is bezig de regie te verliezen. Ik ging haar van de week wakker maken omdat er bezoek was en wat een f*ck leven waren mooie woorden om mee op te staan en toch samen weer wat pret. Zij slaapt alleen nog maar en is onsamenhangend door de morfine. Het is f*cking erg allemaal om haar zo te zien, zeker. En om dan nog maar niet te spreken over de mensen om haar heen. Praten, luisteren, tranen en verdriet delen met elkaar. Nog een week? Nog twee weken? Een paar weken? Elke keer als ik bij haar vertrek dan ben ik mij er bewust van dat het de laatste keer kan zijn dat wij elkaar zien. Een vriendin van mij die ook een van haar beste vriendinnen aan kanker heeft verloren wist altijd precies wanneer zij verkeersboetes had opgelopen, als zij terug ging naar huis met de auto. Heel herkenbaar zoiets… Niet goed te praten om te hard te rijden op een rustige weg, lucht wel op… oorzaak en gevolg. Machteloos staan wij er met zijn allen bij. Machteloos wat een raar woord eigenlijk en wat heb je op veel dingen eigenlijk geen invloed. Met een schuin oog het nieuws nog een beetje gelezen de afgelopen week en of het nou over de ik ga op reis mensen ging of over de cijfertjes, machteloosheid straalde er soms ook vanaf. In de ban van de verandering ging ook nog even door mijn hoofd heen en de Orks moeten alleen nog uit de klei en het veen getrokken worden of zoiets. Er waren gelukkig ook nog lachwekkende dingen de afgelopen week. Er gebeurde iets opvallends en dan tot hilariteit van mensen toch zelf even de vraag gaan stellen die iedereen zich afvroeg maar niet durfde te stellen. En dan krijg je nog antwoord ook, heerlijk. Het is een rare tijd nu om in te leven en ik verbaas mij over van alles, zeker. Misschien toch wijs om wat morfine te lenen van mijn vriendin, om de wereld onsamenhangend te zien en voor even dan…