Ik was vandaag in Amsterdam bij de landelijke demonstratie van Red de Zorg. Een meer dan interessant dagje zo onder de mensen. Van het Beursplein tot aan het Centraal Station een stoet van mensen die allemaal waren gekomen om een boodschap uit te dragen: het is genoeg en wij maken ons zorgen over de zorg. Petje af voor Emile Roemer die er wel was voor de zorg! Ik zag een groepje van Groen Links en er was een groep van de De Nieuwe Universiteit. Gelukkig zijn er studenten met oog voor de menselijke maat. Ik stond de boel eens te bekijken op afstand bij het Beursplein en ik gaf uitleg aan een toerist die wilde weten wat er aan de hand was. Zijn hart brak bij het zien van zoveel mensen en van het waarom ze op straat stonden te demonstreren. “Mijn hart is allang gebroken van alles en ook van de zorg”, gaf ik hem terug. Nog in gesprek met iemand die van zes naar twee uur zorg terug was gezet en net zoals zoveel mensen in Nederland extra zorg kon bijkopen. “Ze pakken je zorguren af en weten dat je ze wel nodig hebt en laten ze je dus bijkopen.” Heel veel gemor over de papierwinkel in de zorg en die is ook belachelijk. Het menselijke in de zorg staat niet op papier, het menselijke in de zorg is een luisterend oor en de tijd hebben voor de patiënten of cliënten. Ik bracht zelf ook nog een leuke inbreng met mijn vaccinaties voor bijvoorbeeld huishoudelijk personeel in de zorg en vakantiekrachten. Zonder vaccinaties stel je personeel bloot aan allerlei ziektes die ze kunnen oplopen bij patiënten en cliënten. Graag bewust van gemaakt en pret. Verhalen genoeg en dat je bijvoorbeeld na een operatie zelf je man uit het ziekenhuis op moet halen om hem naar een verzorgingshuis te brengen. Er kwam zoveel voorbij wat beter zou kunnen in de zorg dat mijn broodje met hagelslag bijna weer uit mijn mond kwam zetten… Het is ook niet dat de zorg alleen maar slecht is, zeker niet, het kan wel veel beter. Ik ben meegelopen naar het Westerpark en onderweg gesproken met leuke mensen van de SP uit Eindhoven en petje af voor deze mensen want zij hadden verstand van de zorg vanuit de praktijk. Ik dacht al te weten wat de staatssecretaris in het Westerpark zou gaan zeggen en dus niet de moeite waard om daar nog eens naar te gaan luisteren, bla die bla die bla die bla. Vandaag was het de zorg en andere dagen zijn er weer andere groepen die demonstreren. Misschien gaat het eens tijd worden voor iets samen, bedacht ik zo op weg naar huis. Morgen weer op pad, bewust van de toekomst.