Ing, wil je hier eens over schrijven en daar eens over schrijven, verzoeknummers. Je kunt niet over alles bewust schrijven. De ik ga weg en ik neem mee premie wel. Vooral leuk als mensen ergens kort hebben gezeten en geen ene moer hebben bijgedragen en tonnen meekrijgen. Ik verneem steeds meer verhalen om mij heen van mensen die ontslagen worden en al dan niet met de vakbond of juridisch medewerker erbij om de tafel gaan zitten en een door mij verzonnen, ik ga weg en neem mee premie krijgen. Ik heb er recht op want ik word ontslagen. Neem daar nog eens bij de angst voor oud en geen nieuwe baan kunnen vinden bij en het recht hebben op voelt nog lekkerder. Het is vreemd genoeg voor bedrijven vaak goedkoper om zo’n premie te geven en al ingecalculeerd. Laatst iemand die zich eigenlijk schaamde om de ik ga weg en ik neem mee premie aan te nemen, voelde als afkopen en je mond houden, toch aangenomen. Of ik er iets over denk? Ik kan alleen denken over wat ik zelf bewust met mijn eigen ogen zie en dat heel veel mensen lekker lui op de bank blijven hangen met die premie en niet meer in het arbeidsproces terecht komen. Er zijn ook mensen die de tijd nemen om na te denken wat zij nog wel voor leuk werk kunnen gaan doen of zich laten omscholen. En er zijn mensen die bewust van bedrijf naar bedrijf hoppen onder het mom van hoppa geld scoren. Niet al te veel over nadenken allemaal… Ik heb recht op. Uitkering hier, schadevergoeding voor dit, potje voor dit en potje voor dat. Mensen vragen alles aan want er is recht op. De ik ga op reis mensen naar Europa hebben zich heel goed ingelezen en brullen nu ook dat zij recht hebben op van alles. Alles staat tegenwoordig zo goed op papier allemaal dat er altijd wel een maas in een papiertje is te vinden wat recht op hebben bespreekbaar maakt. Dat recht hebben op ook de economie naar zijn donder kan helpen of bedrijven deuren doet sluiten is ook een kant. Recht op is eigenlijk ook een extra bubbel waarin wij met zijn allen leven. De ik heb recht op bubbel. Ik denk zelf dat de recht op hebben bubbel een beetje uit zijn vorm is geraakt. Net bellen blazen en dan zit er een bel tussen die eigenlijk te groot is geworden en eerder knapt dan de rest. Of door de bellen de bellen niet meer zien of zonder zeepsop toch bellen blazen. Ik vind het toch wel mooi, de ik ga op reis mensen die nu nog eerst vrede en vrijheid roepen. Eigenlijk maken zij de wereld bewust van… Het is alleen jammer als de vrede en vrijheid bereikt zijn de mens weer de verkeerde cirkel induikt van recht hebben op en meer en meer willen. En zo blijft de ik heb recht op cirkel draaien en draaien totdat de recht op bel weer eens knapt. Leven in een bel op aarde…met recht…