Ik sprak met wat mensen over de tijd van na de Tweede Wereldoorlog toen het verplicht was om mensen in huis te nemen vanwege het tekort aan woningen. Volgens wat mensen ging het toen ook al niet altijd goed en waren er ruzies en ja ja natuurlijk gingen er dingen ook wel goed en pret. Ik kwam erop omdat een tante van mij een jaar geleden al voorspelde dat het wel eens verplicht kon gaan worden om iemand bij je in huis te gaan nemen. Zij dacht hierbij toen aan studenten en andere Nederlanders zonder woning en niet aan de ik ga op reis mensen vanuit de andere landen. Hoe snel kunnen dingen veranderen… Veel ouderen hebben sowieso het gevoel dat ze er niet meer toe doen en vooral de ouderen die bewust geen internet hebben. Afgelopen week ook een drama want een supermarkt bij mensen in de buurt ging over op thuisbezorgen via internet. De mensen hadden een brief gekregen (zelf ook gelezen) en daarin stond dat ze hun boodschappen niet meer telefonisch, per mail of per briefje konden bestellen om de boodschappen thuis te laten brengen. Ouderen die altijd klant waren bij deze supermarkt in paniek. Zij begrepen niet dat altijd vaste klant geweest zijn nu niet meer belangrijk was. En ja mijn hart huilt dan met hen mee. Meegedacht met oplossingen en nu kijken welke het beste gaat werken. Het gaat niet om de verandering, het is de manier waarop mensen hem voelen, bewust van. Het gevoel van dat je niet zo met mensen omgaat. Het is echt iets van in het nu, hoe gaan mensen met elkaar om. Het is ook een generatieverschil maar moet je dan een hele generatie maar wegcijferen? U doet er niet meer toe en tot ziens? Ik help waar ik kan helpen en het voelt soms als niet genoeg. Of iemand die een reisje wil boeken en dit alleen kan via het internet met een code, de mensen begrijpen er helemaal niets van en ik moet eerlijk zeggen dat ze bij de klantenservice van winkels als zombies te woord worden gestaan. Verplaatsen in een ander generatie is zoooo moeilijk, zucht. Mensen zonder internet missen ook gebruiksaanwijzingen, bewust geworden van. Humor is wel als ze er alleen in een andere taal bijgevoegd zijn of een Nederlandse gebruiksaanwijzing waarvan de vertaling niet klopt. Niet alleen made in… ook vertaald in…? Gelukkig zijn er bedrijven die de ouderen wel helpen en die kom ik gelukkig ook tegen, ervaren vakmensen die niet te beroerd zijn om uitleg te geven over iets. Ze zijn er nog gelukkig, de hoop van de eenzame oudere mens in een internet wereld die niet meer de hunne is.