Ik ben de afgelopen week gestopt bij de uitgifte van onze Voedselbank en ik werd mij er toen pas goed van bewust hoeveel tijd ik eigenlijk met dit vrijwilligerswerk naast mijn baan bezig was. Ik blijf op de achtergrond nog wel verbonden met onze Voedselbank en ga nog vrijwillig helpen bij winkelinzamelingsacties. Wel grappig dat collega’s zeiden dat ze door mij een andere blik op de mensen hadden gekregen, niet te snel mensen veroordelen, bekijk het eens vanaf een andere kant. Bijna niemand loopt voor zijn lol bij de Voedselbank en er zit een verhaal achter. Een ander iemand zei weer dat het heel wat betekende dat ik het gedrag van sommige cliënten zat was bij de uitgifte. Met menselijk gedrag valt of staat een heleboel en waar leg je zelf de acceptatie lat? Bij de laatste uitgifte vroeg iemand of het mogelijk was om voortaan wit brood te bestellen voor in het voedselpakket in plaats van bruin brood. Ik denk dan, je hebt trek en geen honger… een gegeven gratis paard, ehhh brood…  Er is binnen een gezin altijd wel iemand die wel een bruin broodje lust of iemand in de omgeving. Er zitten genoeg spullen in het pakket die je wel lust en het is geen supermarkt. Kunnen de mensen niet helpen dat ik zo denk en dat ik er niet blij van kan worden en dus hoppa tijd voor iets anders. Het leven is tekort om ergens niet blij van te worden als je zelf een vrije keuze voor de invulling van je eigen vrije tijd kunt maken, bewust van. Er moet al genoeg in het leven wat je eigen blijdschap gevoel iets kan verminderen. Ik heb onze Voedselbank vanaf het begin zien groeien van drie pakketten naar bijna zestig en toen liep het gelukkig weer iets terug en nu hangen we rond de zesenveertig. Het blijft vreemd dat een Voedselbank in een land als Nederland nodig is, bewust van geworden. De echte armoede en honger zit niet bij de Voedselbank er zit nog een hele laag onder, achter alle andere gesloten deurtjes in Nederland en op straat, bewust van geworden. Niet alleen voedselarmoede, eenzaamheidsarmoede, gezinsarmoede, ziektearmoede, verslavingsarmoede enzovoorts. Armoede is misschien niet het juiste woord, blijdschap missen? Ik kijk nog eens naar de foto van de vluchtelingen in Griekenland en ik bedenk opeens of zij een gratis bruin broodje zouden afwijzen…