Wat een dagen achter de rug en dan zoek je op zaterdag even de rust op, denk je dan. Het ging alweer mis bij knooppunt Hoevelaken op de weg. Net gelezen dat de laatste van een C1000 vestiging dicht was gegaan gisteren en wat zien mijn ogen dan… Een gebouw met meerdere borden op het dak met C1000 erop en een bord iets lager met Jumbo erop. Als je weet wanneer de laatste winkel sluit dan geef je toch al voor deze datum opdracht om de borden aan te passen, vooruit denken? Mijn vriendin was het met mij eens en goed opgemerkt Ingrid en pret. En zo hadden wij over alles onderweg wel iets te bedenken en kwamen wij met een soort van twee voor twaalf pret aan in Zwolle. En daar verbrak ik nog mijn eigen record met snel omschakelen en aanpassen op een verandering en nog meer pret. Zwolle blijft een mooie stad die het trouwens erg goed doet betreffende daklozen. Een iemand heeft daar de goede gedachte dat niemand dakloos zou hoeven te zijn, petje af voor deze man, zeker. Mijn twee voor twaalf brein werd nog even aangevuld met informatie over de blauwe centen van de Zwollenaren en Kampenaren en de pret was compleet. Dat de wereld goed ziek is wisten wij al, dat er een soort van vijf sterren hotels bestonden voor mensen die ziek zijn wisten wij niet… Je zou toch als de wiedeweerga naar een ander gedeelte van ons land verhuizen en pret. Zorg zoals zorg bedoeld zou kunnen zijn voor iedereen en wat een verschil met onze Randstad. Bij ons hangen veel  mensen die 24uurs begeleiding nodig zouden hebben gewoon thuis en veroorzaken soms overlast voor de buurt. De goede mensen uit de buurt helpen en ondersteunen dan wat. Het is soms in en in triest om te zien hoe mensen zichzelf moeten zien te redden met heel weinig thuiszorg en eigenlijk door niemand meer geholpen kunnen worden of zelfs uitgekotst worden door iedereen. En dan kom je dus in een in onze ogen vijf sterren locatie, rustig gelegen en zonder prikkels en waar de mensen rust vinden. Ik krijg dan weer beelden voor mij van een dak over de wereld en een wereld waarin iedereen voor elkaar zorgt en vooral naar elkaar luistert en elkaar in de waarde laat, zorgdroomland. Ziek worden is vaak geen bewuste keuze, het overkomt je en er zijn erfelijkheidsfactoren. Dat de zorg heel erg veel kost werden wij ons ook weer bewust van. Ik ben het niet altijd met mensen eens dat er meer geld naar de zorg toe moet, ik zie met eigen ogen hoe er efficiënter gewerkt zou kunnen worden. De verdeling van het geld kan beter… In de zorg zie je ook het steeds maatschappelijke terugkerende, ik heb recht op en dus ik vraag het aan en of het echt nodig is boeit niet. Meer en meer en meer en pret en we dragen onze eigen zorg al ten grave voordat de patiënt zelf in het graf ligt… Meer en meer zorgen voor elkaar en de patiënt voorop zou beter zijn. Het was een leerzaam dagje en bovenal een gezellige dag. In het kader van zorgen voor elkaar zelf nog even de buurtwacht gespeeld na het aantreffen van twee ongewenste mensen bij iemands deur. Zorgen voor elkaar…