Een verhaal heeft meerdere kanten

Commentaar kreeg Peter de Vries over zich heen, zijn tweet over de grensrechter. Onterecht, alleen het tijdstip van de tweet was misschien wat verkeerd gekozen. Bewust partijdig vlaggen of fluiten komt vaak voor, van hoog tot laag. Daar wil ik het nu niet over hebben. Het blijft altijd fout om iemand dood te schoppen en te slaan, daarom heb ik ook de poster met respect voor mijn raam gehangen. Maar een verhaal heeft altijd twee of meerdere kanten. Vandaag vernam ik een andere kant van het verhaal, die ik niet kende en die wil ik toch even met jullie delen.

Een grensrechter is vaak gewoon een vader. Een vrijwilliger. Vaak wordt voor de wedstrijd gekeken of er voldoende grensrechters zijn. Zo niet, dan wordt er een vader uit het publiek gevraagd om grensrechter te zijn. De wedstrijd moet immers doorgaan. Hij is hier niet voor opgeleid en kan dus altijd een verkeerde beslissing nemen. Dat moet je als club en als spelers goed beseffen. Zij maken wel mogelijk dat voetbal mogelijk is. Als je altijd langs de lijn staat bij je kind, wil dat nog niet zeggen, dat je bijvoorbeeld verstand hebt van buitenspel. Iemand van Buitenboys zei: ‘ik had daar ook kunnen staan met de vlag en dan was het mij overkomen.’ De grensrechter die is overleden was hiervoor niet opgeleid, deed het wel vaker, maar was vooral een vader. Dus zich van geen kwaad bewust. Hij nam gewoon de beslissingen zoals hij ze bewust dacht te zien.

Feit: elke speler heeft een spelers identiteitspas. Deze passen worden voor aanvang van de wedstrijd ingeleverd bij de thuis spelende club en gecontroleerd. Uit meerdere bronnen heb ik vernomen dat er soms spelers met valse identiteitspassen spelen. Als je team niet compleet is dan is het heel gewoon dat je komt met een paar spelers erbij uit een ander team. Je laat ze dan wel spelen op de pas van de speler die eigenlijk in het team hoort! Ook om te winnen worden er vaak spelers van een hogere klasse toegevoegd aan een team, bewust. Zeker als je spelers in een team hebt die allemaal qua uiterlijk op elkaar lijken dan is dit makkelijk te doen.

Wat is er dus gebeurd in de betreffende wedstrijd? De spelerspassen waren ingeleverd, het team misdroeg zich en schopte en sloeg de grensrechter, de club liet de spelers gaan met de spelerspassen, deed geen aangifte bij de politie. De politie had en heeft nu de grootste moeite om te achterhalen wie de spelers waren en de daders. Er staan maar liefst 20 rechercheurs op de zaak.

Wat had er moeten gebeuren: de club had aangifte moeten doen, spelerspassen in bezit houden tot die tijd, de politie had alle spelers mee moeten nemen inclusief de spelerspassen. Allemaal mee naar het bureau en ondervragen en je had de daders er zo eruit gevist. Je had dan ook kunnen controleren of de namen daadwerkelijk met de spelerspassen overeen kwamen.

En hier zou de KNVB zich eens mee bezig moeten houden. Ook de clubs. Begin met een opleiding voor de grensrechters en controleer spelerspassen strenger. Overleggen over hoe het anders kan en beter kan, zoek samen de oplossing. En vergeet vooral ook niet dat voetbal leuk moet zijn.

De bewustwording van zinloos geweld moet vanuit de mensen zelf komen, heeft niets met voetbal te maken.

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Eory

Please type the text above: