Ja ja ja, een referendum is een raadpleging en bij een kleine meerderheid kun je er gewoon omheen. Eigenlijk weet je dus als bestuurders iets niet zeker of er is verdeeldheid en je vraagt inwoners om hun mening. Krijgen zij nog een beetje het idee dat zij belangrijk zijn… En als de bevolking niet een overtuigende ja of nee stemt dan neem je alsnog een beslissing in het voordeel van de minderheid. De mensen in Ede hadden beter naar de kerk kunnen gaan in plaats van te gaan stemmen. Misschien had net dat extra gebed in de kerk de doorslag gegeven. God luistert toch naar iedereen? Wat een pret als je de humor van alles ziet. Griekenland hetzelfde laken en pak en de volksraadpleging kan de kast weer in. Ik ken iemand die wel eens om zijn mening wordt gevraagd. Als mensen dan niet naar hem luisteren zegt hij vervolgens, “vraag het mij dan ook niet.” Ik begin de beste man steeds beter te begrijpen… Bij onze Voedselbank zit ik dus ook al die tijd mijn werk al onbewust verkeerd te doen? Ik vraag alle meningen binnen mijn team en de meerderheid gaat hem worden en als het 50/50 is dan neem je als hoofd de uiteindelijke beslissing in alle vriendelijkheid en met de juiste motivatie erbij. Ik ben stil blijven staan in een andere tijd en pret. Korte lijnen in plaats van lange lijnen. In het nu hebben we veels te veel mensen, partijen en bestuursorganen met allemaal een mening en dan krijg je vanzelf verdeeldheid. En iets helemaal zeker weten bestaat niet, besluiteloosheid bestaat wel en is eigenlijk een groter probleem. Het bla die bla die bla gehalte gaat er steeds groter door worden. Of het gebrek aan kennis en taal waardoor beslissingen niet vallen of verkeerd uitvallen. Hilarisch zijn vergaderingen in het bedrijfsleven in het Engels als er buitenlandse gasten bij zitten en dat na afloop de Nederlandse mensen zeggen als ze het contract of de notulen teruglezen: “eigenlijk bedoelden wij het niet zo.” Je kunt mij onder een vergadertafel vandaan halen van het lachen…  En ik vroeg mij nog een ding af in beelden… Hoe ziet een Chinees eruit met een Zwitser levensgevoel? Babi pangang als voorgerecht en dan raclette als hoofdgerecht? En dan voor een euro een ijsje toe? Een postorderbedrijf naar Engeland en een verzekeringstak naar China. Ik moet echt mijn eigen Nederlandse levensgevoel even bijwerken anders blijf ik alleen achter in Nederland…