Gisterenavond gooide iets mijn toch al zeer drukke dag om. Moet je er iets mee of niet, ja ik denk toch van wel? Waar de schaakborden in de EU en Griekenland een uitstekende soap voor deze zomer bieden kwam er een andere adviesvraag vanuit Griekenland mijn kant oprollen. En het bracht mij eigenlijk een beetje uit balans. Ing, ik stuur je een foto door van een gevonden visum in de zee. Nat en leesbaar en gevonden toen wij even een duik namen in zee. Dan staar je dus in het gezicht van een mens en opeens heeft een bootvluchteling een naam en een gezicht. Er gingen veel dingen door mijn hoofd heen en het eerste ding was, deze man heeft vast ergens familie. Familie die zich afvragen waar hij is en of hij nog leeft. Vervolgens de vraag of deze man verdronken is of nog leeft? Je weet het gewoon niet. En is het visum echt? De man kwam uit Afghanistan met een visum voor Turkije en waar hij vervolgens de boot naar een Grieks eiland nam. Hij had een visum tot 17 oktober 2015. Hij had tot 17 oktober in Turkije mogen blijven. Hij is nu… ja waar? Er staart mij een jonge man aan vanaf een pasfoto die op weg was naar Europa en waarom? Een vrijheid en een wereld hopende te vinden die in het eigen land ontbrak? Waarom en waarom? In beelden bedenk je een verhaal bij deze man, een mens, net als mijn persoontje alleen in een ander land geboren. Zal hij liefde in zich hebben gehad of was hij verbitterd? Zag hij licht aan het einde van de tunnel of alleen maar duisternis? Allemaal vragen en wat moeten wij met het visum doen Ing? Je moet er wel iets mee doen want stel je voor dat het jouw kind was geweest dan was je zelf heel blij geweest als je het visum terug zou krijgen. Zijn laatste reis… Thuis misschien even naar de ambassade hobbelen met de foto en het visum in Griekenland afgeven? Misschien een goed idee om buiten het schaakspel om even iets van voorlichting naar voren te brengen wat je met gevonden papieren van vluchtelingen kunt doen. Is er ergens een gezamenlijke database van vluchtelingen? Hebben we iets geleerd van eerdere oorlogen… Even niet schaken om geld, gewoon even een menselijke tussenzet doen voor eventuele nabestaanden. Met de hoop, de hoop dat deze jonge man nog leeft…voor zoiets zou ik nou bewust mijn stem verheffen tijdens een top overlegje…