Er is ook nog een lichtpuntje om deze dag vrolijk mee te beginnen: de paus gaat de autoverkopen uit het dal trekken! Hij heeft een nieuwe popiejopie auto! Hij geeft het goede voorbeeld en de rest van de kerk zal uiteraard volgen. Leuk voor Mercedes-Benz!

Ik heb dus een weekendkrant en hierin stond vrijdag een advertentie. Paginagroot tegen het voetbalgeweld: ‘Zonder respect geen voetbal.’ Deze poster gaf iedereen de mogelijkheid om op vrijwillige basis, aan de buitenwereld te laten zien dat de grens is bereikt. De bedoeling van deze poster was dat je hem achter je raam zou ophangen. Het signaal afgeven: ” bewust worden van” uitdragen. Weer eens iets anders dan kerstkaarten ophangen in je huis.

Zaterdagmiddag rond 16.30 uur besloot ik eens de proef op de som te nemen met een wandeling door mijn eigen straat. En tot mijn stomme verbazing hing de poster alleen bij ons voor het raam. Van de 83 huisnummers waren wij de enige. Aan een buurtgenoot die ook bij de plaatselijke voetbalvereniging actief is, vroeg ik waarom hij er geen een voor het raam had hangen. Geen krant, ja dat kan. Hij was wel verbaasd dat er bij niemand een poster hing, want meerdere mensen in onze straat hebben toch wel een krant. Op de voetbalvereniging in ons dorp was er gisteren wel een openstelling van de kantine om het over respect in het voetbal te hebben, dat dan weer wel.

Door de sneeuw heen ploegend ben ik nogmaals de straat doorgelopen om te kijken of ik soms niet goed gekeken had. Maar het bleef bij die ene poster in de straat, bij ons thuis. Thuis met een warme chocomel, vroeg ik mij af wat te doen. Ik alleen in de straat met die poster voor het raam, valt wel op. Toch maar weghalen? Straks denkt iemand nog dat er iets mis is bij ons thuis? Toen mijn chocomel op was had ik het antwoord gevonden. In plaats van hem na het weekend weg halen, laat ik hem bewust de hele maand hangen.

En zo was ik gisteren ook in het groenste dorp van Nederland. Bergeijk ligt in de buurt van Valkenswaard in Noord Brabant. In 2012 uitgeroepen tot groenste dorp van Nederland. Terecht want het is er prachtig groen, o nee, regenachtig en kaal nu.

Mien Ruys was een internationale Nederlandse tuinarchitect. In 1958-1959 ontwierp zij samen met Gerrit Rietveld de tuinen rondom weverij de Ploeg in Bergeijk. Dat je even weet waarom Bergeijk zo groen is in de zomer. In en rondom Bergeijk heb je fantastische natuurgebieden waar je bewust heerlijk kunt wandelen en fietsen. Mensen komen van heinde en verre naar dit gebied, vanuit Groningen en Amsterdam tot in Den Haag aan toe.

En vandaag is het de Internationale Dag van de Mensenrechten! Er is ook een protestactie op de Dam in Amsterdam. Dit jaar staat de protestactie in het teken van de Awá-indianen in Brazilië. Een van de meest bedreigde volken op aarde op dit moment. Door de illegale houtkap dreigen zij uit hun leefgebied te verdwijnen. Er zijn overal acties in het land. Ik ga zelf ook weer de hort op vandaag om over mensenrechten te praten.

Ik zelf denk aan alle mensen op de hele wereld. Vooral de mensenrechten in Syrië zijn in mijn gedachten op dit moment. Maar ik kom mensen tegen uit heel de wereld  waar het “huilen met de pet op is” met de mensenrechten. Ook hier in Nederland.

Vreemd genoeg moet ik ook aan Henk Krol denken van de partij 50Plus. Hij wordt door justitie vervolgd voor hacken. In en in triest en wat mij betreft ook in strijd met alle mensenrechten. Maar er bestaat ook nog zoiets als het strafrecht. Ik weet niet meer waar de klepel hangt die bij de klok hoort….

Bestaan mensenrechten eigenlijk nog wel? Of moeten we het omdraaien, doet het recht nog recht aan de mens?