Een muis bij de Voedselbank en haasjes in een woonwijk. Ik moest er gisteren even aan denken toen ik met de auto langs een in mijn ogen foeilelijke nieuwbouwwijk in opkomst kwam. Hoe jaag je met nieuwbouw dieren de natuur uit…en mij ook… De tranen schieten dan echt in mijn ogen van alles hetzelfde en hetzelfde en hetzelfde. Ik kan er straks voor gaan zitten met mijn schrijfblok en als de bewoners er wonen de verschillen optekenen in de tuinen. Welke tuintegels en welke schuttingen zullen de mensen zelf kiezen? Een kind moet tegenwoordig goed kijken naar herkenningspunten om zijn eigen huis terug te vinden… Ik zie er echt de humor van in, net als een appartementencomplex met balkons op het noorden en waar de bewoners dan maar op de galerij gaan zitten voor de zon. Het probleem is geen balkon op het zuiden en het probleem erbij is mensen met zitjes op de galerij op het zuiden. Ik denk dan, polonaise op de galerij, gezellig allemaal samen! Of een ketel in een bejaardenwoning voor een persoon neerplempen die geschikt is voor een gezin, wederom tranen van het lachen.
Mijn brein ging ook de bocht uit bij de laatste uitzending van vrijdag van RTLZ, er zat gewoon geen nieuws in, niemand wist iets, krak krak. Griekenland en niemand die iets zinnigs wist te zeggen behalve mijn grote vriend op een andere zender. Over wonen gesproken, ik weet met een beetje fantasie nog een leukere woonplek voor mij. Zet een sofa voor mij neer bij zo’n Griekse tempel en geef mij een microfoon en hoppa. De G is van Griekenland en jullie zijn een heel erg mooi land, de W is van werken en dat gaan we nu doen met zijn allen. Jullie voorouders vanuit de oudheid draaien zich nu om in hun tombes. Snappen jullie je eigen geschiedenis nog wel? En dan vanaf mijn sofa, “opschieten en zelf bewust nadenken want ik wil terug naar mijn eigen land.” Wat mij weer op een ander idee brengt… zet tijdens de verbouwing van de politieke boel in Den Haag gelijk even een sofa voor mij neer ergens op het dak. Hilarisch, microfoontje erbij en hoppa nieuwe live televisie. Je kunt ook teveel fantasie hebben…kind…
Mijn leermoment topper van de afgelopen week was helpen met een heg snoeien, een conifeer. Een elektrische machine en natuurlijk zelf even proberen. Je moet hem met liefde over de heg halen, net schilderen en pret. Natuurlijk mijn armen weer allemaal met schrammen omdat ik perse de laatste tak ook wilde pakken… Ja ik kreeg fantastisch les, ook in hoe het niet moest… De beste man lette even niet op en hoppa voluit door het verlengsnoer heen en bam. Het liep goed af en haar had hij bijna toch al niet meer… Hij kon met een ander verlengsnoer de heg afmaken nadat ik de schakelaar in de meterkast even goed had gezet. Ik was ondertussen ouderwets verder gegaan met de simpele heggenschaar. Ik wilde mijn eigen haar graag nog even bewust houden…Staat leuker voor op de sofa…