Journalisten drinken water en zij vieren een overwinning met een borrel. Het ging door mijn hoofd heen gisteren. Zo op een mooie woensdagmorgen, ik ben in gedachten nog bij gisteren. Wij hebben in gedachten de polonaise gelopen en een fles oranje wijn opengetrokken, hoppa, waar eerlijkheid en rechtvaardigheid overwonnen. Dronken van blijdschap, zo omschreef ik mijn gevoel aan mijn vriendin. Het was een bijzondere dag, heel bijzonder, de wijsheid van een oude ziel. En dan weer terug naar het nu, hoppa. Alle ogen zijn nu op Griekenland gericht, vakantieangst om naar Griekenland te gaan en blijven ze of blijven ze niet, hilarisch. Je zou ook kunnen overwegen om naar het mooie Portugal te gaan. Twee vriendinnen van mij waren daar laatst nog en hebben echt genoten.
Toevallig vroeg ik aan iemand hoe de bedrijfssportdag was geweest. Ging niet door uit angst, angst voor de media. Ja als het bedrijf aan het sporten is en het werk er stapels hoog ligt en mensen wachten op hun geld dan ga je als bedrijf niet sporten met zijn allen op een doordeweekse dag. Bij mij komen dan altijd weer vragen op die je dan wel kunt stellen en waar je geen antwoord op krijgt in het kader van de tegenwoordige bedrijfssaamhorigheid alom. Ik heb daarom het vragen stellen bewust achterwege gelaten, vragen bedenken kan ook en zo dacht ik… Waren er al kosten gemaakt voor de annulering en welke? En eigenlijk aan al het gewone personeel, vinden jullie het normaal dat je niet kunt sporten omdat jullie de fout niet hebben gemaakt en wel een heel jaar hard hebben gewerkt? En waarom willen jullie niet op zaterdag de sportdag houden zodat niemand er last van heeft? Ik geloof dat ik beter aan de drank kan gaan dan bedenk je zulke vragen niet en pret.
Het deed mij denken aan een werkgever waar ik ooit in dienst was en waar een tekort was veroorzaakt door de top. Er moesten mensen uit op de werkvloer. Krak krak en ik stelde de vraag wie er dan aan de top, waar de fout was gemaakt, uit moesten? Niemand dus en wat naïef gedacht van jou zeg en pret. Neem een stevige borrel, kan ook, dan past het brein zich vanzelf aan de bedrijfswerkelijkheid aan… Het is weer te lollig allemaal, zeker.
Gisteren er bewust van geworden dat voor de gewone man of vrouw de gemiddelde prijs voor een naaktfoto van je verspreiden via het net rond de 400 euro uitkomt. Wist ik echt niet en wat een prijs. Je zou hem ook kunnen omdraaien, naakt is mooi en iedereen is mooi, schilderaars zijn er groot door geworden. Keer het om, jij vraagt dus 400 euro aan de verspreider van jouw foto, gewoon omdat het kan en omdat jij naakt mooi bent. En krijg je het geld niet, wees er trots op dat iemand het dus de moeite waard vond om een naaktfoto van jou te nemen en te verspreiden en laat het los. Misschien vinden ze in een volgende eeuw jouw foto en kom je in het museum van die tijd te hangen, je weet het nooit….jij bent mooi en iedereen is mooi…niet in geld uit te drukken.
Wat een wereld, mag ik nog een glas water alsjeblieft.