Gisteren een stukje televisie en daar ging het over de uitspraak zwartjes voor donkere mensen. Hoe vaak ik mijn eigen moeder niet aan het verstand heb proberen te brengen dat het erg naar en onaardig klonk als zij dit woord weer eens voorbij liet komen… Zaten mijn vader en ik tussen de asielzoekers en het enige wat zij vanuit haar luie stoel kon uitbrengen waren die zwartjes. Rechtlijnig en bekrompen dacht ik altijd… Zo in het nu valt en staat alles met hoe je iets zegt, bewust van. Ik had het afgelopen weekend met een vriendin over de vluchtelingen en zij vroeg zich terecht af of de mensen enig idee hebben waar ze aan beginnen en wat ze in Europa te wachten staat. Kortom, hoe is het met de voorlichting daar. Ook hadden wij het over dat het probleem in alle landen ligt waar de vluchtelingen vandaan komen en dat daar de verbetering zou kunnen plaatsvinden. Als je het ergens goed hebt dan ga je niet weg en blijkbaar vinden heel veel mensen dus dat het niet goed is in hun land, bewust van. De aanpak ligt bij de wortel van de boom, dus daar. Er hangt een tak naar Europa van een zieke boom buiten Europa waarvan de wortel niet goed is. En op die tak zitten allemaal vluchtelingen die van de tak afglijden en Europa binnenglijden. Het grappige is dat mensen ook vanuit Nederland wegtrekken omdat ze het hier niet goed vinden of ze ergens anders betere kansen zien. Een grote volksverhuizing en weglopen van problemen. Opbouwen van iets, kunnen mensen het nog, kwam zomaar bij mij op. En waar je ook bent in de wereld, mensen zoeken elkaar altijd weer op omdat het zo goed voelt om samen met mensen uit het geboorteland te zijn. Je krijgt dus binnen landen allemaal groepjes op een gegeven moment en die gaan zich na jaren weer mengen met de andere bewoners en dan krijg je weer een geheel of niet. De tijd zal de oplossing brengen. Alles voor de toekomst zal afhangen van het gedrag en de tolerantie van mensen. Iedereen opnemen kan niet als de stroom van vluchtelingen zo blijft doorgaan, bewust van, hoezeer het mij ook aan het hart gaat. De opbouw hapert al jaren lang en het verval wordt groter. Ik zie Europa met de vluchtelingen als een huis, leeg en onbewoond en het onkruid gaat woekeren in de tuin en langzaam gaat het huis in verval en blijft er een bouwval over als niemand zorg draagt voor onderhoud en opbouw. En zo denk je weer eens wat heen…