Het is altijd leuk om te zien als twee mensen op een mooie zondag als de zon schijnt ruzie staan te maken in een supermarkt, leuker kan de dag dan niet beginnen. Dan loop je zelf snel weer naar buiten de zon weer in… Misschien hadden ze Moederdag stress of verjaardag stress. Ik ging er snel weer vandoor naar mijn vriendin die je met haar kanker niet hoort zeuren. Gezellig in de zon met een taartje en een broodje en wat wil je nog meer op zo’n zondag. Later nog haar vakantiefoto’s bekeken en ze had het super leuk gehad samen met de kinderen. Doen wat je nog wel kunt doen en hoppa genieten nu het nog kan. Het was echt een leuk weekend en nog een andere vriendin was jarig en lekker gegeten en met drie vrouwen bewust naar de film gegaan. De ontsnapping en wat een geweldige film op de scene met de twee kleine mannen na. Wij begrepen niet waarom die scene erin zat. Het blijft grappig dat mensen heel andere mensen worden als ze dingen loslaten. De een kan het wel en de ander kan het niet. Mooie gesprekken zo na de film en dan sta je er ook weer even bij stil bij hoe iedereen toch zijn eigen levensverhaal heeft en hoe het leven bestaat uit diep vallen en weer hoog klimmen. Iemand zei laatst tegen mij dat mensen die vlak leven eng zijn en daar zit wel iets in. Geef mij maar heuvels en dalen dan heb ik wel echt geleefd, alhoewel meer heuvels wel prettiger voelen. Als je maar gelukkig bent dan doet de rest er niet zo toe. Geluk kunnen andere mensen je ook ontnemen helaas en dan moet je het weer terug zien te halen.

Nog een iets minder bericht over een lieve vrouw die waarschijnlijk ALS (amyotrofische laterale sclerose) heeft en of ik er vooral grapjes over wil blijven maken. Ik heb eerst maar twee kaarten op de bus gedaan en binnenkort eens even op reis naar haar toe om te zien hoe de ALS ziekte vlag erbij hangt. En eerst zelf maar even bewust polsen hoe de humor vlag erbij hangt want als die halfstok hangt dan kan ik grapjes maken beter even laten, ook bewust van. Ik kreeg wel een bedankje van haar man dat als ik destijds een emmer met koud water over mij heen had gegooid, alsnog bedankt en met een knipoog. Ik had die emmer toen niet gedaan en als ik haar aan het lachen kan maken dan wil ik het voor haar ogen alsnog doen, ik ben de beroerdste niet. We zullen het allemaal weer zien hoe het gaat aflopen, heuvels en dalen en humor behouden.